File size: 3,015 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
25,0050,001,[๔๗๓] มารกราบทูลว่า
25,0050,002,<B>ชนเหล่าใดกล่าวถึงสิ่งใดว่า นี้ของ
25,0050,003,เรา และกล่าวว่า นี้เป็นเรา ถ้าใจของท่าน
25,0050,004,มีอยู่ในสิ่งนั้น ข้าแต่สมณะ ท่านก็จะไม่
25,0050,005,พ้นเราไปได้.</B>
25,0050,006,[๔๗๔] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า
25,0050,007,<B>ชนเหล่าใดกล่าวถึงสิ่งใด สิ่งนั้นไม่
25,0050,008,มีแก่เรา ชนเหล่าใดกล่าว ชนเหล่านั้น
25,0050,009,ไม่ใช่เรา ดูก่อนมารผู้มีบาป ท่านจงรู้
25,0050,010,อย่างนี้ ท่านย่อมไม่เห็นแม้ทางของเรา.</B>
25,0050,011,ลำดับนั้น มารผู้มีบาปเป็นทุกข์ เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
25,0050,012,รู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้หายไปในที่นั้นนั่นเอง.
25,0050,013,<H1>อรรถกถากัสสกสูตร</H1>
25,0050,014,พึงทราบวินิจฉัยในกัสสกสูตรที่ ๙ ต่อไป :-
25,0050,015,บทว่า <B>นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย</B> ได้แก่ ที่อ้างพระนิพพานเป็นไปแล้ว.
25,0050,016,บทว่า <B>ทฏหฏเกโส</B> ได้แก่ นำผมหน้าไว้ข้างหลัง นำผมหลังไว้ข้างหน้า
25,0050,017,นำผมข้างซ้ายไว้ข้างขวา นำผมข้างขวาไว้ข้างซ้าย ชื่อว่า มีผมกระจายยุ่งเหยิง
25,0050,018,บทว่า <B>มม จกฺขุสมฺผสฺสวิญฺาณายตนํ</B> ได้แก่ จักษุสัมผัสที่ประกอบด้วย
25,0050,019,จักขุวิญญาณ. จักษุสัมผัสนั้นก็ดี วิญญาณายตนะก็ดี เป็นของเรา. ก็ในคำว่า
25,0050,020,มเมว ของเรานี้ ท่านถือเอาธรรมทั้งหลายที่ประกอบด้วยวิญญาณ ด้วยจักษุสัมผัส
|