File size: 4,666 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
Book,Page,LineNumber,Text
39,0026,001,หนึ่ง บุคคลย่อมเว้นจากเวร ด้วยเจตนาตัวการเท่านั้น เหตุนั้น เจตนานั้น
39,0026,002,จึงชื่อว่า <B>เวรมณี</B> เพราะเอาวิอักษรเป็น เวอักษร. ด้วยเหตุนั้นนั่นแล ในคำนี้
39,0026,003,พุทธบริษัทจึงสวดกันเป็น ๒ อย่างว่า <B>เวรมณีสิกขาปทํ วิรมณีสิกขาปทํ</B>.
39,0026,004,ชื่อว่า <B>สิกขา</B> เพราะอันบุคคลพึงศึกษา. ชื่อว่า บท เพราะเป็นเครื่องถึง
39,0026,005,"บทแห่งสิกขา, บทแห่งสิกขา ชื่อว่า <B>สิกขาบท</B> อธิบายว่าอุบายเป็นเครื่อง"
39,0026,006,ถึงสิกขา. อีกอย่างหนึ่ง ท่านอธิบายว่า เป็นมูล เป็นที่อาศัย เป็นที่ตั้ง. สิกขาบท
39,0026,007,คือเจตนาเครื่องงดเว้น ชื่อว่า <B>เวรมณีสิกขาบท</B> หรือ <B>วิรมณีสิกขาบท</B>
39,0026,008,ตามนัยที่สอง. ข้าพเจ้ายึดถือโดยชอบ ชื่อว่า <B>สมาทิยามิ</B> ท่านอธิบายว่าข้าพเจ้า
39,0026,009,ยึดถือโดยประสงค์จะไม่ล่วงละเมิด เพราะเป็นผู้กระทำสิกขาบทไม่ให้เป็นท่อน
39,0026,010,ไม่ให้ขาด ไม่ให้ด่างพร้อย.
39,0026,011,แต่เมื่อว่าโดยอรรถะ บทว่า <B>เวรมณี</B> ได้แก่ วิรัติ เจตนางดเว้น
39,0026,012,ประกอบด้วยจิตอันเป็นกามาวจรกุศล. วิรัตินั้น ของบุคคลผู้งดเว้นจากปาณา-
39,0026,013,ติบาต ท่านกล่าวไว้ในวิภังค์ โดยนัยเป็นต้นอย่างนี้ว่า เจตนางด เจตนางดเว้น
39,0026,014,เว้นขาด งดเว้น ไม่ทำ ไม่กระทำ ไม่ล่วง ไม่ละเมิดขอบเขต การชักสะพาน
39,0026,015,เสียด้วยอริยมรรค ชื่อว่า เสตุ จากปาณาติบาต ในสมัยนั้น อันใด. ธรรมดาว่า
39,0026,016,เวรมณีนั้น แม้เป็นโลกุตระมีอยู่ก็จริง ถึงอย่างนั้นในที่นี้ ก็ควรเป็นเวรมณี
39,0026,017,ที่เป็นไปโดยการสมาทาน เพราะผู้สมาทานกล่าวว่า <B>สมาทิยามิ</B> เพราะฉะนั้น
39,0026,018,เวรมณีที่เป็นโลกุตระนั้น จึงไม่มี ข้าพเจ้ากล่าวว่าวิรัติ เจตนางดเว้น ประกอบ
39,0026,019,ด้วยจิตอันเป็นกามาวจรกุศล.
39,0026,020,บทว่า <B>สิกขา</B> ได้แก่ สิกขา ๓ คือ อธิศีลสิกขา อธิจิตตสิกขา
39,0026,021,อธิปัญญาสิกขา. แต่ในที่นี้ <B>ศีลคือสัมปัตตวิรัติ วิปัสสนาฝ่ายโลกิยะ
39,0026,022,รูปฌานและอรูปฌาน</B>และ<B>อริยมรรค ท่านประสงค์ว่า สิกขา ในบท
39,0026,023,"ว่าสิกขานี้</B>, เหมือนดังที่ท่านกล่าวไว้ว่า"
|