File size: 3,270 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
06,0020,001,บาทพระคาถาว่า <B>ธมฺเมน โส พฺรหฺมวาทํ วเทยฺย</B> มีความว่า
06,0020,002,กิเลสเครื่องฟูขึ้น ๕ อย่างนี้ คือ ราคะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฏฐิ ในเพราะ
06,0020,003,อารมณ์น้อยหนึ่ง คือว่า แม้ในเพราะอารมณ์อย่างหนึ่ง ในโลกทั้งมวลไม่มีแก่
06,0020,004,พราหมณ์ใด พราหมณ์นั้นโดยทางธรรม ควรกล่าววาทะนี้ว่า เราเป็นพราหมณ์.
06,0020,005,เมฆที่เกิดขึ้นในเมื่อยังไม่ถึงฤดูฝน ชื่อว่า อกาลเมฆ ก็แลเมฆนี้เกิด
06,0020,006,ขึ้นในเดือนท้ายแห่งฤดูร้อน.
06,0020,007,บทว่า <B>สตฺตาหวทฺทลิกา</B> มีความว่า เมื่ออกาลเมฆนั้นเกิดขึ้นแล้ว
06,0020,008,ได้มีฝนตกพรำตลอด ๗ วัน.
06,0020,009,บทว่า <B>สีตวาตทุทฺทินี</B> มีความว่า ก็แลฝนตกพรำตลอด ๗ วันนั้น
06,0020,010,ได้ชื่อว่า ฝนเจือลมหนาว เพราะเป็นวันที่ลมหนาวเจือเม็ดฝนพัดวนไปโดย
06,0020,011,รอบโกรกแล้ว.
06,0020,012,<I>อรรถกถาอชปาลนิโครธกถา จบ</I>
06,0020,013,<H1>มุจจลินทกถา</H1>
06,0020,014,<H1>เรื่องมุจลินทนาคราช</H1>
06,0020,015,[๕] ครั้นล่วง ๗ วัน พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงออกจากสมาธินั้น
06,0020,016,เสด็จจากควงไม้อชปาลนิโครธเข้าไปยังต้นไม้มุจจลินท์ แล้วประทับนั่งด้วย
06,0020,017,บัลลังก์เดียวเสวยวิมุตติสุข ณ ควงไม้มุจจลินท์ตลอด ๗ วัน
06,0020,018,ครั้งนั้น เมฆใหญ่ในสมัยมิใช่ฤดูกาลตั้งขึ้นแล้ว ฝนตกพรำเจือด้วยลม
06,0020,019,หนาว ตลอด ๗ วัน ครั้งนั้น มุจจลินทนาคราชออกจากที่อยู่ของตนได้แวด
06,0020,020,วงพระกายพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยขนด ๗ รอบ ได้แผ่พังพานใหญ่เหนือพระ-
|