File size: 3,185 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
06,0031,001,ลำดับนั้น ท้าวสหับดีพรหมได้หายไปในพรหมโลก มาปรากฏ ณ
06,0031,002,เบื้องพระพักตร์ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ดุจบุรุษมีกำลังเหยียดแขนที่คู้ หรือคู้
06,0031,003,แขนที่เหยียดฉะนั้น ครั้นแล้วห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่าคุกชาณุมณฑลเบื้องขวา
06,0031,004,ลงบนแผ่นดิน ประณมอัญชลีไปทางพระผู้มีภาคเจ้าแล้วได้ทูลคำนี้แด่พระผู้มี.
06,0031,005,พระภาคเจ้าว่า พระพุทธเจ้าข้า ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าได้โปรดทรงแสดงธรรม
06,0031,006,ขอพระสุคตได้โปรดทรงแสดงธรรม เพราะสัตว์ทั้งหลายจำพวกที่มีธุลีในจักษุ
06,0031,007,น้อยมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมย่อมเสื่อม ผู้รู้ทั่วถึงธรรมจักมี.
06,0031,008,ท้าวสหัมบดีพรหมได้กราบทูลดังนี้แล้ว จึงกราบทูลเป็นประพันธคาถา
06,0031,009,ต่อไปว่า:-
06,0031,010,<H1>พรหมนิคนคาถา</H1>
06,0031,011,<B>เมื่อก่อนธรรมไม่บริสุทธิ์อันคนมี
06,0031,012,มลทินทั้งหลาย คิดแล้วได้ปรากฏในมคธชน-
06,0031,013,บท ขอพระองค์ได้โปรดทรงเปิดประตูแห่ง
06,0031,014,อมตธรรมนี้ ขอสัตว์ทั้งหลายจงฟังธรรมที่
06,0031,015,พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้หมดมลทินตรัสรู้
06,0031,016,แล้วตามลำดับ เปรียบเหมือนบุรุษมีจักษุยืน
06,0031,017,อยู่บนยอดภูเขา ซึ่งล้วนแล้วด้วยศิลา พึง
06,0031,018,เห็นชุมชนได้โดยรอบฉันใด ข้าแต่พระองค์
06,0031,019,ผู้มีปัญญาดี มีพระปัญญาจักษุรอบคอบ ขอ
06,0031,020,พระองค์ผู้ปราศจากความโศกจงเสด็จขั้น สู่
06,0031,021,ปราสาท อันสำเร็จด้วยธรรม แล้วทรง</B>
|