File size: 3,901 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
Book,Page,LineNumber,Text
07,0007,001,บรรดาพระสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่ปรารภความเพียรอยู่ เราก็เป็นรูป
07,0007,002,หนึ่ง แต่ไฉน จิตของเราจึงยังไม่หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น
07,0007,003,เล่า สมบัติในตระกูลของเราก็ยังมีอยู่ เราอาจบริโภคสมบัติและบำเพ็ญกุศล
07,0007,004,ถ้ากระไร เราพึงสึกเป็นคฤหัสถ์แล้วบริโภคสมบัติและบำเพ็ญกุศล ดังนี้ มิใช่
07,0007,005,หรือ ?
07,0007,006,ท่านพระโสณะทูลรับว่า อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า.
07,0007,007,ภ. ดูก่อนโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เมื่อครั้งเธอยัง
07,0007,008,เป็นคฤหัสถ์ เธอฉลาดในเสียงสายพิณ มิใช่หรือ ?
07,0007,009,โส. อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า.
07,0007,010,ภ. ดูก่อนโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสายพิณ
07,0007,011,ของเธอตึงเกินไป คราวนั้นพิณของเธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม ?
07,0007,012,โส. หาเป็นเช่นนั้นไม่ พระพุทธเจ้าข้า.
07,0007,013,ภ. ดูก่อนโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสาย
07,0007,014,พิณของเธอหย่อนเกินไป คราวนั้นพิณของเธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม ?
07,0007,015,โส. หาเป็นเช่นนั้นไม่ พระพุทธเจ้าข้า.
07,0007,016,ภ ดูก่อนโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสายพิณ
07,0007,017,ของเธอไม่ตึงนัก ไม่หย่อนนัก ตั้งอยู่ในคุณภาพสม่ำเสมอ คราวนั้น พิณของ
07,0007,018,เธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม ?
07,0007,019,โส. เป็นอย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า.
07,0007,020,ภ. ดูก่อนโสณะ เหมือนกันนั่นแล ความเพียรที่ปรารภเกินไปนัก
07,0007,021,ย่อมเป็นไปเพื่อความฟุ้งซ่าน ความเพียรที่ย่อหย่อนนัก ก็เป็นไปเพื่อเกียจ-
07,0007,022,คร้านเพราะเหตุนั้นแล เธอจงตั้งความเพียรแต่พอเหมาะจงทราบข้อที่อินทรีย์
07,0007,023,ทั้งหลายเสมอกัน และจงถือนิมิตในความสม่ำเสมอนั้น.
|