File size: 4,048 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 |
Book,Page,LineNumber,Text
15,0035,001,<H1>สุมังคลวิลาสินี</H1>
15,0035,002,<H1>ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรควรรณนา</H1>
15,0035,003,<H1>อรรถกถาปาฏิกสูตร</H1>
15,0035,004,<B>ปาฏิกสูตร</B> มีคำบาลีว่า <B>เอวมฺเม สุตํ ฯ เป ฯ มลฺเลสุ วิหรติ.</B>
15,0035,005,ในปาฎิกสูตรนั้นจะได้อธิบายข้อความตามลำดับบทดังต่อไปนี้ :-
15,0035,006,คำว่า <B>มลฺเลสุ วิหรติ</B> มีคำอธิบายดังนี้ แม้ชนะแห่งหนึ่ง
15,0035,007,ซึ่งเป็นถิ่นพำนักอาศัยของบรรดามัลลราชกุมาร ผู้มีนิวาสฐาน อยู่ในชนบท
15,0035,008,ก็เรียกว่า มัลละ เพราะเพิ่มศัพท์เข้ามา (พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ
15,0035,009,อยู่) ในชนบทแห่งหนึ่งนั้น ในบรรดามัลลชนบททั้งหลาย. คำว่า
15,0035,010,<B>อนุปฺปิยํ นาม มลฺลานํ นิคโม</B> มีคำอธิบายดังนี้ มีนิคมชนบทของ
15,0035,011,ชาวมัลละแห่งหนึ่งชื่อว่า <B>อนุปิยะ</B> พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ในราว
15,0035,012,ป่าแห่งหนึ่งถือพร้อมด้วยร่มเงาและน้ำ อาศัยอนุปิยนิคมชนบทนั้นเป็น
15,0035,013,"โคจรคาม. บาลีบางแห่งเป็น ""อโนปิยะ"" ก็มี. บทว่า <B>ปาวิสิ</B> แปลว่า"
15,0035,014,ได้เสด็จเข้าไปแล้ว. อนึ่ง จะกล่าวว่าพระผู้มีพระภาคเสด็จเข้าไปเสร็จ
15,0035,015,สิ้นแล้วไม่ได้ ต้องกล่าวว่ายังต้องเสด็จเข้าไปอีก เพราะเหตุว่าแม้เสด็จ
15,0035,016,ออกมาแล้ว ก็ยังทรงมีพระราชประสงค์จะเสด็จเข้าไปอีก. มีอุปมาดังนี้.
15,0035,017,เช่นชายคนหนึ่งออกจากบ้านประสงค์จะไปยังบ้านอีกแห่งหนึ่ง แม้จะเดิน
15,0035,018,ทางยังไม่ถึงบ้านแห่งนั้น เมื่อมีคำถามว่า ชายคนนี้อยู่ที่ไหน ก็ต้อง
15,0035,019,ตอบว่าเขาไปบ้านนั้นแล้ว ข้อนี้มีอุปมาฉันใด อุปไมยก็มีฉันนั้น.
15,0035,020,คำว่า <B>เอตทโหสิ</B> พระราชดำรินี้ได้เกิดขึ้นแล้วเมื่อพระผู้มี
15,0035,021,พระภาคประทับยืนอยู่ใกล้บ้านและทอดพระเนตรดวงอาทิตย์. คำว่า
15,0035,022,<B>อติปฺปโค โข</B> แปลว่า ยังเช้ามืดเกินไป คนในตระกูลทั้งหลาย
|