File size: 3,553 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
17,0020,001,มาใน <B>วจนสัมปฏิคคหะ </B>ในประโยคเป็นต้นว่า ภิกษุเหล่านั้นแล
17,0020,002,ทูลรับ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ว่าอย่างนั้น พระเจ้าข้า ดังนี้.
17,0020,003,มาในอรรถว่า <B>อาการ</B> ในประโยคเป็นต้นว่า ท่านผู้เจริญ
17,0020,004,ข้าพเจ้าทราบชัดพระธรรมที่<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ทรงแสดงแล้วด้วยอาการ
17,0020,005,อย่างนี้.
17,0020,006,มาในอรรถว่า <B>นิทัสสนะ</B> ในประโยคเป็นต้นว่า ดูก่อนมาณพ
17,0020,007,ท่านจงมา จงเข้าไปหา<B>ท่านอานนท์</B> ผู้สมณะถึงที่อยู่ ครั้นเข้าไปหาแล้ว
17,0020,008,จงถามความไม่เจ็บไข้ ความมีโรคน้อย ความคล่องตัว กำลัง และการ
17,0020,009,อยู่ผาสุกกะท่าน<B>พระอานนท์</B>ผู้สมณะ ตามคำของเรา และจงกล่าวอย่าง
17,0020,010,นี้ว่า <B>สุภมาณพ โตเทยยบุตร</B> ย่อมถามถึงความไม่เจ็บไข้ ฯลฯ การ
17,0020,011,อยู่ผาสุกกะท่านพระอานนท์ผู้เจริญ ดังนี้. นัยว่า เป็นการดีที่ท่าน
17,0020,012,<B>พระอานนท์</B>ผู้เจริญอาศัยความอนุเคราะห์เข้าไปหา<B>สุภมาณพ โตเทยยบุตร</B>
17,0020,013,ถึงที่อยู่ ดังนี้.
17,0020,014,มาในอรรถว่า <B>อวธารณะ</B> ในประโยคเป็นต้นว่า ดูก่อนกาลามะ
17,0020,015,ทั้งหลาย พวกเธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ? ธรรมเหล่านี้เป็นกุศลหรือ
17,0020,016,อกุศล ? เป็นอกุศล พระเจ้าข้า. มีโทษหรือไม่มีโทษ ? มีโทษ พระเจ้าข้า.
17,0020,017,บัณฑิตติเตียนหรือสรรเสริญ ? ติเตียน พระเจ้าข้า. ธรรมทั้งหลายที่ตน
17,0020,018,สมาทานให้บริบูรณ์ ย่อมเป็นไปเพื่อสิ่งไม่ใช่ประโยชน์ และเป็นทุกข์
17,0020,019,ย่อมมีแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายในข้อนี้อย่างนี้.
17,0020,020,<B>เอวํ</B> ศัพท์นี้นั้น ในที่นี้ บัณฑิตพึงทราบว่า (ใช้) ในอรรถว่า
|