File size: 4,104 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 |
Book,Page,LineNumber,Text
17,0027,001,ที่แสดงถึงปฏิเวธมีประการต่าง ๆ ด้วยคำว่า <B>สุตํ</B> นี้ ท่านแสดงสภาวะ
17,0027,002,คือความถึงพร้อมแห่งธัมมปฏิสัมภิทาและนิรุตติปฏิสัมภิทา ด้วยคำที่
17,0027,003,แสดงถึงความแทงตลอดประเภทแห่งธรรมที่จะต้องฟัง อนึ่ง พระเถระ
17,0027,004,เมื่อจะกล่าวคำที่แสดงการทำไว้ในใจโดยแยบคายนี้ ว่า <B>เอวํ</B> ดังนี้ จึง
17,0027,005,แสดงว่า ธรรมเหล่านี้ อันข้าพเจ้าตามเพ่งด้วยใจ แทงตลอดด้วยดี
17,0027,006,ด้วยทิฏฐิแล้ว เมื่อจะกล่าวคำที่แสดงการตามประกอบการฟังนี้ว่า สุตํ ดังนี้
17,0027,007,จึงแสดงว่า ธรรมเป็นอันมาก อันข้าพเจ้าฟังมาแล้ว ทรงจำไว้แล้ว
17,0027,008,ท่องบ่นแล้ว ดังนี้.
17,0027,009,พระเถระเมื่อจะแสดงความบริบูรณ์แห่งอรรถและพยัญชนะด้วยคำ
17,0027,010,ทั้ง ๒ นั้น จึงยังความเอื้อเฟื้อให้เกิดขึ้นในการฟัง. จริงอยู่บุคคล
17,0027,011,เมื่อไม่ฟังธรรมที่บริบูรณ์ด้วยอรรถและพยัญชนะโดยเอื้อเฟื้อ ย่อมห่างจาก
17,0027,012,ประโยชน์เกื้อกูลอันยิ่งใหญ่ เพราะฉะนั้น ควรทำความเอื้อเฟื้อให้เกิดแล้ว
17,0027,013,ฟังธรรมโดยเคารพเถิด.
17,0027,014,ก็ด้วยคำทั้งหมดนี้ว่า <B>เอวมฺเม สุตํ</B> (เป็นอันว่า) พระอานนท์
17,0027,015,เมื่อไม่วางธรรมที่พระตถาคตทรงประกาศแล้วไว้ห่างตน ชื่อว่าล่วงเลย
17,0027,016,ภูมิแห่งอสัตบุรุษ ปฏิญญาความเป็นสาวก ชื่อว่า ก้าวลงสู่ภูมิแห่ง
17,0027,017,สัตบุรุษ. อนึ่ง ด้วยคำทั้งหมดนี้ว่า <B>เอวมฺเม สุตํ</B> เป็นต้น เป็นอันว่า
17,0027,018,พระเถระย่อมยังจิตให้ออกจากอสัทธรรม ให้ดำรงอยู่ในสัทธรรม.
17,0027,019,พระเถระเมื่อแสดงว่า พระดำรัสของ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>พระองค์นั้น
17,0027,020,นั่นเทียวนั้น ข้าพเจ้าฟังมาตลอดแล้วทีเดียว ชื่อว่าย่อมออกตัว อ้าง
17,0027,021,พระศาสดา แนบแน่นอยู่ในพระดำรัสของพระชินเจ้า ประดิษฐานเนติ-
17,0027,022,ธรรมไว้.
|