File size: 3,576 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
18,0033,001,ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอาศัยอยู่ในถ้ำอินทศาล ณ เวทิสสก
18,0033,002,บรรพต. ครั้งนั้นนกฮูกตัวหนึ่ง ครั้นเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จเข้าไปสู่บ้าน
18,0033,003,เพื่อบิณฑบาต ก็บินตามได้ครึ่งทาง ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จออกมา ก็ทำ
18,0033,004,การต้อนรับครึ่งทาง. ในวันหนึ่ง นกฮูกนั้นลงจากภูเขาไหว้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
18,0033,005,ซึ่งมีพระภิกษุสงฆ์แวดล้อมประทับนั่งในเวลาเย็น โดยป้องปีก ประคองอัญชลี
18,0033,006,ทำศีรษะให้ต่ำลง ยืนนมัสการพระทศพลอยู่. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแลดูนกฮูก
18,0033,007,นั้นแล้ว ทรงกระทำการยิ้มแย้ม. พระอานนทเถระทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์
18,0033,008,ผู้เจริญ อะไรหนอแล เป็นเหตุ อะไรเป็นปัจจัยแห่งการทรงยิ้มแย้มให้ปรากฏ.
18,0033,009,พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนอานนท์ เธอจงดูนกฮูกนี้ นกฮูกนี้ยังจิตให้
18,0033,010,เลื่อมใสในเราและในพระภิกษุสงฆ์แล้วท่องเที่ยวในเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
18,0033,011,ตลอดแสนกัป จักเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้านามว่าโสมนัส ดังนี้แล้ว จึงตรัส
18,0033,012,พระคาถาว่า
18,0033,013,<B>ดูก่อนนกฮูกตากลม อยู่เป็นเวลายาว
18,0033,014,นานในภูเขาเวทิสสกะ เจ้านกฮูก เจ้ามี
18,0033,015,ความสุขแล้ว เจ้านั้นเห็นพระพุทธเจ้าผู้
18,0033,016,ประเสริฐผู้ลุกขึ้นตามกาล ยังจิตให้เลื่อมใส
18,0033,017,ในเรา และในพระภิกษุสงฆ์อันยอดเยี่ยม
18,0033,018,จะไม่ไปสู่ทุคติตลอดแสนกัป ครั้นเคลื่อน
18,0033,019,จากเทวโลกแล้ว อันกุศลมูลตักเตือนแล้ว
18,0033,020,จักเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าผู้มีญาณอันหาที่
18,0033,021,สุดมิได้ปรากฏนามว่า โสมนัส.</B>
|