19/190022.csv

Book,Page,LineNumber,Text
19,0022,001,ยังเวลาให้ล่วงไปด้วยสมาบัตินี้ บทว่า  <B>ปญฺหาภิปุฏฺเ€น</B>   ความว่า เราเตรียม
19,0022,002,ปากไว้ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้ว่า  ข้อแม้นั้นเรารู้แล้วด้วยตนเอง  หรือ
19,0022,003,เทพดาบอก  ดังนี้.  ยกถ้อยคำที่ยังไม่ถาม  ก็ไม่กล่าวถาม.  ส่วนพระผู้มี
19,0022,004,พระภาคเจ้าถูกถามปัญหาคือ  ถูกถามปัญหาอยู่ ทรงตอบชี้แจงพระองค์จึง
19,0022,005,ตรัสว่า พวกเธอยังไม่ชอบใจในข้อนั้นหรือ. 
19,0022,006,บทว่า  <B>ทีโฆ</B>  มาแล้วในคาถาอย่างนี้ว่า  <B>มณิ  มานิจโร  ทีโฆ  อโถ
19,0022,007,เสรีสโก   สห</B>   เป็นเทวราชองค์หนึ่ง  ในจำนวนยักษ์เสนาบดี  ๒๘ องค์
19,0022,008,ผู้ถูกถาม. บทว่า <B>ปรชโน</B> เป็นชื่อของยักษ์นั้น. บทว่า <B>เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ</B>
19,0022,009,ความว่า ได้ยินว่า ยักษ์นั้นถูกท้าวเวสสวัณส่งไปแล้ว เมื่อไปยังที่แห่งหนึ่ง
19,0022,010,เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงถือบาตรและจีวรด้วยพระองค์เอง  ออกจาก
19,0022,011,ที่พัก สร้างด้วยอิฐระหว่างป่าโคสิงคสาลวัน คิดว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า
19,0022,012,ทรงถือบาตรและจีวรด้วยพระองค์ เสด็จไปสำนักของกุลบุตรทั้ง  ๓  ใน
19,0022,013,ป่าโคสิงคสาลวัน พระธรรมเทศนาจักมีมากในวันนี้  แม้เราพึงเป็นผู้มีส่วนแห่ง
19,0022,014,เทศนานั้น  เดินตามรอยพระบาทของพระศาสดา  ด้วยกายที่ปรากฏ ยืนฟัง
19,0022,015,ธรรมในที่ไม่ไกล  เมื่อพระศาสดาเสด็จไป  ก็ไม่ไป  ยืนอยู่ ณ ที่นั้น เพื่อจะดู
19,0022,016,ว่าพระเถระเหล่านั้น จักทำอะไรกัน ดังนี้  ในขณะนั้นเห็นพระเถระทั้งสอง
19,0022,017,รูปนั้นห่วงใยพระอนุรุทธเถระ   คิดว่า   พระเถระเหล่านี้อาศัยพระผู้มี
19,0022,018,พระภาคเจ้า บรรลุคุณทั้งปวงมีบรรพชาเป็นต้น  ตระหนี่ต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า
19,0022,019,ไม่กล้า  ซ่อนเร้นเหลือเกิน ปกปิด  บัดนี้เราจักไม่ให้ท่านปกปิด  เราจัก
19,0022,020,ประกาศคุณของพระเถระเหล่านั้นแต่แผ่นดิน  จนถึงพรหมโลก.  จึงเข้าไปเฝ้า
19,0022,021,พระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ.  บทว่า <B>ลาภา ภนฺเต</B>  ความว่า ข้าแต่พระองค์
19,0022,022,ผู้เจริญ  คนชาวแคว้นวัชชี  ย่อมได้เฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า และได้เห็นกุลบุตร
19,0022,023,ทั้ง ๓ เหล่านี้  ย่อมได้ถวายบังคม  ถวายไทยธรรม  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญเป็น
19,0022,024,ลาภของชาววัชชีเหล่านั้น. บทว่า <B>สทฺทํ  สุตฺวา</B>  ความว่า ได้ยินว่า ยักษ์นั้นส่ง