File size: 4,925 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
Book,Page,LineNumber,Text
19,0040,001,ทับอยู่ในป่าโคสิงคสาลวันพร้อมด้วยเถรสาวกเป็นอันมากผู้มีชื่อเสียงปรากฏ
19,0040,002,เพราะเป็นผู้มีคุณใหญ่เหล่านี้และเหล่าอื่นก็หาไม่.  จริงอยู่  ในคราวนั้น
19,0040,003,ท่านพระสารีบุตรตนเองมีปัญญามาก  หาพวกภิกษุผู้มีปัญญามาก  แม้เหล่า
19,0040,004,อื่นเป็นอันมากไปอยู่แวดล้อมพระทศพล.  ท่านมหาโมคคัลลานะ  ตนเองมีฤทธิ์
19,0040,005,ท่านมหากัสสปะตนเองเป็นธุตวาทะ  ท่านอนุรุทธะตนเองได้ทิพยจักษุ
19,0040,006,ท่านเรวตะตนเองยินดีในฌาน  ท่านอานนท์ตนเองเป็นพหูสูต  พาพวกภิกษุ
19,0040,007,ผู้พหูสูตรเหล่าอื่นไปอยู่แวดล้อมพระทศพลในกาลนั้น.  พระมหาเถระผู้มีชื่อ
19,0040,008,เสียงเหล่านั้น  และเหล่าอื่นในกาลนั้น  พึงทราบว่า  พวกภิกษุประมาณสาม
19,0040,009,หมื่นอยู่แวดล้อมพระทศพล  ด้วยประการฉะนี้แล
19,0040,010,บทว่า <B>ปฏิสลฺลานา  วุฏฺ€ิโต</B> ความว่า  ท่านมหาโมคคัลลานะออกจาก
19,0040,011,วิเวกในผลสมาบัติ.  บทว่า  <B>เยนายสฺมา  มหากสฺสโป  เตนุปสงฺกมิ</B>  ความว่า
19,0040,012,ได้ยินว่า  พระเถระออกจากที่หลีกเร้นแลดูโลกธาตุทางปัจฉิมทิศ  ได้เห็น
19,0040,013,สุริยมณฑล  ๕๐  โยชน์ถ้วนกำลังอัสดงค์  เหมือนตุ้มหูกำลังตกจากพระกรรณ
19,0040,014,กษัตริย์ผู้เมาอ่อนเพลียในราวป่า  เหมือนผ้ากัมพลแดงที่เขารวบใส่ไว้ใน
19,0040,015,หีบ  เหมือนถาดทองคำ  อันมีค่าแสนหนึ่ง  กำลังตกจากงาที่ประดับด้วยแก้วมณี
19,0040,016,ลำดับนั้น  แลดูโลกธาตุทางปาจีนทิศ  ได้เห็นจันทมณฑลขึ้นจากท้องสมุทร
19,0040,017,มีสีเหมือนเมฆ  อันประดับพร้อมทั้งลักษณะมี  ๔๙  โยชน์  บนยอดภูเขาจักร-
19,0040,018,วาลด้านปาจีนทิศ  เหมือนล้อเงินยึดที่ดุมหมุนไป  เหมือนธารน้ำนมไหล
19,0040,019,จากรางเงิน  และเหมือนหงส์ขาวที่กระพือปีกทั้งสองบินไปในท้องฟ้า.  ต่อจาก
19,0040,020,นั้นก็แลดูสาลวัน  ก็ในสมัยนั้น  ตั้งแต่โคนต้นสาละจนถึงปลาย  ดอกบาน
19,0040,021,สะพรั่ง รุ่งเรือง  เหมือนคลุมด้วยผ้าปาวาร  ๒  ชั้น  เหมือนมัดไว้ด้วยช่อ
19,0040,022,มุกดา  เมื่อเกสรดอกไม้ตกไปในที่นั้น ๆ พื้นแผ่นดินเป็นเหมือนเครื่องบูชาที่ดาดาษ
19,0040,023,ด้วยดอกไม้  เหมือนรดด้วยน้ำครั่ง  ฝูงผึ้งพอเมาเกสรดอกไม้  บินไปใน
19,0040,024,ป่าคล้ายส่งเสียงหึ่ง ๆ ก็วันนั้น  เป็นวันอุโบสถ  ลำดับนั้น  พระเถระคิดว่า