File size: 4,502 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 |
Book,Page,LineNumber,Text
21,0019,001,เกี่ยวรวงข้าวเปลือกทำเป็นกำ ๆ ผูกเชือกห้อยตากให้แห้ง ลาดจุณของหอมให้
21,0019,002,เต็มฉางเก็บไว้แล้วเปิด ทุกสามปี. ข้าวสาลีแดงกลิ่นหอมที่เก็บไว้ถึงสามปีอย่าง
21,0019,003,นี้ ซ้อมเป็นข้าวสารบริสุทธิ์ดี ไม่มีเมล็ดดำ จะตกแต่งเป็นของเคี้ยวชนิดต่าง ๆ
21,0019,004,ก็ได้ เป็นข้าวสวยก็ได้. ท่านหมายเอาคำนั้น จึงกล่าวว่า <B>ปณีตญฺจ ขาทนียํ
21,0019,005,โภชนียํ ฯลฯ กาลํ อาโรจาเปสิ</B> แปลว่า ตกแต่งขาทนียะโภชนียะอัน
21,0019,006,ประณีต ฯเปฯ แล้วให้ราชบุรุษกราบทูลภัตตกาล ดังนี้.
21,0019,007,สองบทว่า <B>อธิวุฏฺโ เม</B> ความว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า
21,0019,008,กัสสป ตรัสหมายถึงอย่างไร ? ตรัสหมายถึงว่า ในเวลาพระองค์เสด็จออก
21,0019,009,จากเวภัลลิคะ ฆฏิการะได้ถือเอาปฏิญญาเพื่อให้เสด็จประทับอยู่จำพรรษาใน
21,0019,010,สำนักของคนนั้นเสียแล้ว. ตรัสหมายถึงการจำพรรษานั้น . บทว่า <B>อหุเทว
21,0019,011,อญฺถตฺตํ อหุ โทมนสุสํ</B> ความว่า พระเจ้ากิกิกาสิราชทรงปรารภถึงความ
21,0019,012,ไม่มีลาภ มีความเสียพระทัย มีจิตโทมนัสว่า เราไม่ได้เพื่อถวายทานตลอด
21,0019,013,ไตรมาส และไม่ได้เพื่อฟังพระธรรม และไม่ได้เพื่อปฏิบัติพระภิกษุถึง ๒ หมื่น
21,0019,014,รูป โดยทำนองนี้เสียแล้ว. ไม่ทรงปรารภพระตถาคต. ถามว่า เพราะเหตุไร.
21,0019,015,ตอบว่า เพราะพระองค์เป็นพระโสดาบัน.
21,0019,016,ได้ยินมาว่า แต่ก่อนพระเจ้ากิกิกาสิราชนั้นทรงนับถือพราหมณ์. ต่อ
21,0019,017,มาสมัยหนึ่ง เมื่อชายแดนกำเริบขึ้น ทรงเสด็จไประงับ จึงตรัสสั่งธิดา พระนาม
21,0019,018,ว่า อุรัจฉทา ว่า ลูกรัก เจ้าจงอย่าประมาทในเทวดา ของเรา. พวกพราหมณ์
21,0019,019,ทั้งหลายเห็นราชธิดานั้นแล้ว ต่างหมดความสำคัญไป. ราชบุรุษทั้งหลายเมื่อ
21,0019,020,พระนางถามว่า คนพวกนี้คือใคร ก็ตอบว่า เป็นเทวดา<SUP>๑</SUP>ของพระองค์. พระ-
21,0019,021,ราชธิดาตรัสถามว่า ชื่อว่า ภุมเทวดา มีรูปอย่างนี้เอง แล้วทรงเสด็จขึ้น
21,0019,022,ปราสาท. วันหนึ่ง พระนางทรงยืนทอดพระเนตรถนนหลวง ทรงเห็นพระ
|