File size: 4,496 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
Book,Page,LineNumber,Text
26,0027,001,ที่ชื่อว่า  <B>ชาติ</B>  ในคำเป็นต้นว่า  <B>ชาติ  สญฺชาติ</B>  นี้  เพราะอรรถว่า
26,0027,002,เกิด.  ชาตินั้นประกอบด้วยอายตนะที่ไม่บริบูรณ์.  ที่ชื่อว่า  <B>สญฺชาติ</B>  เพราะ
26,0027,003,อรรถว่า  เกิดพร้อม   สัญชาตินั้นประกอกด้วยอายตนะที่บริบูรณ์.  ที่ชื่อว่า
26,0027,004,<B>โอกฺกนฺติ</B> เพราะอรรถว่า(ถือ)ปฏิสนธิ.  ปฏิสนธินั้นประกอบด้วยอัณฑชะกํา
26,0027,005,เนิดและชลาพุชะกําเนิด ทั้งสองนั้นก้าวลงสู่กะเปาะไข่และมดลูก.  เมื่อก้าวลง
26,0027,006,ย่อมถือปฏิสนธิเหมือนเข้าไป (ข้างใน). ที่ชื่อว่า  <B>อภินิพฺพตฺติ</B> เพราะอรรถว่า
26,0027,007,บังเกิดเฉพาะ.  อภินิพพัตตินั้นย่อมประกอบด้วยสังเสทชะกำเนิดและอุปปา-
26,0027,008,ติกะกําเนิด. ทั้งสองงนั้นบังเกิดปรากฏชัดทีเดียว.  นี้เป็นโวหารเทศนาก่อน.
26,0027,009,บัดนี้เป็นปรมัตถเทศนา.  จริงอยู่  เมื่อว่าโดยปรมัตถ์  ขันธ์เท่านั้น
26,0027,010,ปรากฏ  สัตว์ไม่ปรากฏ.    บรรดาบทเหล่านั้น  พึงทราบศัพท์ว่า  <B>ขนฺธานํ</B>
26,0027,011,ได้แก่ขันธ์  ๑  ในเอกโวการภพ     ขันธ์  ๔ ในจตุโวการภพ   ขันธ์  ๕  ใน
26,0027,012,ปัญจโวการภพ  บทว่า  <B>ปาตุภาโว</B>  แปลว่า  การเกิด.  ในบทว่า  <B>อายตนานํ</B>
26,0027,013,นี้  พึงทราบการรวบรวมโดยอายตนะที่เกิดในภพนั้น.  ๆ   บทว่า <B>ปฏิลาโภ</B>
26,0027,014,ได้แก่ความปรากฏโดยสันตตินั่นเอง.      จริงอยู่        อายตนะที่กําลังปรากฏ
26,0027,015,เหล่านั้นนั่นแล  เป็นอันชื่อว่าได้เฉพาะแล้ว.  ด้วยบทว่า  <B>อยํ  วุจฺจติ   ภิกฺขเว
26,0027,016,ชาติ</B> นี้   ท่านกระทำการย้ำชาติที่ทรงแสดงโดยบัญญัติและโดยปรมัตถ์แล.
26,0027,017,ใน<B>ภวนิเทศ </B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
26,0027,018,บทว่า  <B>กามภโว</B>    ได้แก่กรรมภพและอุปปัตติภพ.   ในภพทั้งสอง
26,0027,019,นั้น     ชื่อว่ากรรมภพ    ได้แก่ธรรมที่ใช้เกิดในกามภพนั่นเอง.    จริงอยู่  
26,0027,020,กรรมนั้น   เพราะเป็นเหตุแห่งอุปปัตติภพ   ท่านจึงเรียกว่า  ภพ  โดยบัญญัติ
26,0027,021,ว่าเป็นตัวผล    ดุจดำเป็นต้นว่า  <B>สุโข   พุทฺธานํ   อุปฺปาโท   ทุกฺโข  ปาปสฺส
26,0027,022,อุจฺจโย</B>   ความเกิดขึ้นแห่งพระพุธธเจ้าเป็นเหตุนำมาซึ่งความสุข  ความ