File size: 4,579 Bytes
3c90236
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
Book,Page,LineNumber,Text
27,0009,001,เหมือนทอง   แม้เสมอด้วยไม้ประยงค์   ก็ชื่อว่ากระสับกระส่าย   เพราะ   
27,0009,002,อรรถว่าไหลออกเป็นนิจ.   บทว่า  <B>อณฺฑภูโต</B>  ความว่า  เป็นเหมือนฟองไข่
27,0009,003,ใช้การไม่ได้  ฟองไข่ไก่ก็ตาม  ฟองไข่นกยูงก็ตาม  ที่คนเอามาทำเป็น
27,0009,004,ลูกข่าง    จับโยนหรือขว้างไป   ไม่อาจจะเล่นได้   ย่อมแตกในขณะนั้น
27,0009,005,นั่นเอง  ฉันใด  กายแม้นี้ก็ฉันนั้น  เมื่อคนเหยียบชายผ้าก็ดี  สะดุดตอก็ดี
27,0009,006,ล้มลง   ย่อมแตกเป็นเหมือนฟองไข่   ฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า   <B>อณฺฑภูโต.</B>
27,0009,007,บทว่า  <B>ปริโยนทฺโธ</B>  ได้แก่  เพียงผิวหนังที่ละเอียดหุ้มไว้  เพราะฟองไข่มี
27,0009,008,เปลือกแข็งหุ้มไว้ฉะนั้นแม้เหลือบยุงเป็นต้นแอบเข้าไปเจาะผิวที่ฟองไข่นั้น
27,0009,009,ก็ไม่อาจให้น้ำเยื่อไข่ไหลออกมาได้   แต่ที่กายนี้   เจาะผิวหนังทำได้ตาม
27,0009,010,ปรารถนา  กายนี้ผิวหนังที่ละเอียดหุ้มไว้อย่างนี้.  บทว่า  <B>กิมญฺตฺร  พาลฺยา</B>
27,0009,011,ความว่า   อย่างอื่นนอกจากความอ่อนแอ   จะมีอะไรเล่า    กายนี้อ่อนแอ
27,0009,012,จริงๆ. บทว่า <B>ตสฺมา</B> ได้แก่ เพราะกายนี้เป็นอย่างนี้
27,0009,013,บทว่า   <B>เตนุปสงฺกมิ</B>   ความว่า   คฤหบดีชื่อนี้กุลบิดา   เข้าไปเฝ้า
27,0009,014,พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เป็นสัทธรรมจักรพรรดิ     ต่อมาประสงค์จะทำ
27,0009,015,ความเคารพพระธรรมเสนาบดี     จึงเข้าไปหาพระสารีบุตรถึงที่อยู่
27,0009,016,เหมือนราชบุรุษเข้าเฝ้าพระเจ้าจักรพรรดิแล้วต่อมาจึงเข้าไปหา
27,0009,017,ท่านปรินายกรัตน์ (อัครมหาเสนาบดี).  บทว่า <B>วิปฺปสนฺนามิ</B>  ได้แก่ ผ่องใส
27,0009,018,ด้วยดี.  บทว่า  <B>อินฺทฺริยานิ</B>  ได้แก่  อินทรีย์มีใจเป็นที่  ๖.  บทว่า  <B>ปริสุทฺโธ</B>
27,0009,019,ได้แก่ ปราศจากโทษ.  คำว่า  ปริโยทาโต  เป็นไวพจน์ของคำว่า <B>ปริสุทฺโธ</B>
27,0009,020,นั่นเอง.  จริงอยู่  ท่านพระสารีบุตรนี้ ท่านเรียกว่า <B>ปริโยทาโต</B> เพราะท่าน
27,0009,021,ปราศจากอุปกิเลสนั่นเอง  มิใช่เพราะเป็นคนขาว. คฤหบดีพอเห็นความ
27,0009,022,ผ่องแผ้วของพระสารีบุตรเท่านั้น   ก็รู้ว่าท่านมีอินทรีย์ผ่องใส.  ได้ยินว่า
27,0009,023,นี้เป็นปัญญาคาดคะเนของพระเถระ.