File size: 3,093 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 |
Book,Page,LineNumber,Text
30,0034,001,<h1> อรรถกถาสุกสูตร</h1>
30,0034,002,พึงทราบวินิจฉัยในสุกสูตรที่ ๙
30,0034,003,บทว่า <B>มิจฺฉาปณิหิตํ</B> ความว่า ชื่อว่า เดือยเขาตั้งไว้ในที่สูง ย่อม
30,0034,004,ทำลายมือหรือเท้า แต่ไม่ตั้งไว้อย่างนั้น ชื่อว่า ตั้งไว้ผิด. บทว่า <B>มิจฺฉา-
30,0034,005,ปณิหิตาย ทิฏฺิย</B> ได้แก่ ด้วยกัมมัสสกตปัญญาที่ตั้งไว้ผิด. บทว่า <B>อวิชฺชํ
30,0034,006,เฉจฺฉติ</B> ความว่า จักทำลายอวิชชาอันปิดบังสัจจะ ๔. บทว่า <B>วิชฺชํ
30,0034,007,อุปฺปาเทสฺสติ</B> ความว่า จักยังวิชชาคืออรหัตมรรคให้เกิดขึ้น. บทว่า
30,0034,008,<B>มิจฺฉาปณิหิตตฺตา ภิกฺขเว ทิฏฺิยา</B> ความว่า เพราะกัมมัสสกตปัญญา
30,0034,009,และมรรคภาวนาตั้งไว้ผิด คือ เพราะไม่ประพฤติตามกัมมัสสกตญาณให้
30,0034,010,มรรคภาวนา. ในพระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทำกัมมัสสกตญาณให้
30,0034,011,อาศัยมรรคแล้ว จึงตรัสมรรคคลุกเคล้ากัน.
30,0034,012,<I>จบอรรถกถาสกุสูตรที่ ๙</I>
30,0034,013,<h1>๑๐. นันทิยสูตร</h1>
30,0034,014,<h2>ธรรม ๘ เป็นเหตุให้ถึงพระนิพพาน</h2>
30,0034,015,[๔๕] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้นแล นันทิยปริพาชกเข้าไปเฝ้าพระ-
30,0034,016,ผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นผ่านการ
30,0034,017,ปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้ว
30,0034,018,ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ธรรมเท่าไรหนอแล
|