File size: 3,408 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
41,0018,001,ทอดพระเนตรเห็นดาบสนั้น ทรงเลื่อมใส. ทรงรับปฏิญญาเพื่อประโยชน์
41,0018,002,แก่การอยู่ในสำนักของพระองค์ตลอด ๔ เดือน (นิมนต์) ให้พักอยู่
41,0018,003,ในพระราชอุทยาน ย่อมเสด็จไปสู่ที่บำรุงพระดาบสนั้น ทั้งเย็นทั้งเช้า.
41,0018,004,พวกดาบสที่เหลือพักอยู่ ๒-๓ วัน รำคาญด้วยเสียงอึงคะนึงต่าง ๆ มีเสียง
41,0018,005,"ช้างเป็นต้น<SUP>๑</SUP> จึงกล่าวว่า "" ท่านอาจารย์พวกกระผมรำคาญใจ, จะไปละ"""
41,0018,006,เกสวะ. จะไปไหนกัน ? พ่อ.
41,0018,007,อันเตวาสิก. ไปสู่หิมวันตประเทศ ท่านอาจารย์.
41,0018,008,เกสวะ. ในวันที่พวกเรามาทีเดียว พระเจ้าแผ่นดินทรงรับปฏิญญา
41,0018,009,"เพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในที่นี้ตลอด ๔ เดือน, พวกเธอจักไปเสียอย่างไร"
41,0018,010,เล่า ? พ่อ.
41,0018,011,"อันเตวาสิกกล่าวว่า ""ท่านอาจารย์ไม่บอกพวกกระผมเสียก่อนแล้ว"
41,0018,012,"จึงถวายปฏิญญา, พวกกระผมไม่สามารถจะอยู่ในที่นี้ได้, จักอยู่ใน"
41,0018,013,"ที่ ๆ (พอ) ฟังความเป็นไปของท่านอาจารย์ได้ ซึ่งไม่ไกลจากที่นี้"""
41,0018,014,ดังนี้ พากันไหว้พระอาจารย์แล้วหลีกไป. อาจารย์คงอยู่กับอันเตวาสิก
41,0018,015,ชื่อกัปปกะ (เท่านั้น).
41,0018,016,"พระราชาเสด็จมาสู่ที่บำรุง ตรัสถามว่า ""พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย"
41,0018,017,"ไปไหน ? "" เกสวดาบสทูลว่า "" มหาบพิตร พวกดาบสเหล่านั้นบอกว่า"
41,0018,018,"' พวกกระผมรำคาญใจ' ดังนี้แล้ว ก็ไปสู่หิมวันตประเทศ"""
41,0018,019,กาลต่อมาไม่นานนัก แม้กัปปกดาบสก็รำคาญแล้ว แม้ถูกอาจารย์
41,0018,020,"ห้ามอยู่บ่อย ๆ ก็กล่าวว่า "" ไม่อาจ "" แล้วก็หลีกไป."
|