File size: 3,152 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 |
Book,Page,LineNumber,Text
41,0049,001,<H1>๕. เรื่องโกสิยเศรษฐผู้มีความตระหนี่ [๓๗]</H1>
41,0049,002,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2>
41,0049,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุงสาวัตถี ทรงปรารภเศรษฐี
41,0049,004,"ชื่อโกสิยะผู้มีความตระหนี่ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า <B>""ยถาปิ ภมโร"
41,0049,005,"ปุปฺผํ""</B> เป็นต้น. เรื่องตั้งขึ้นแล้วในกรุงราชคฤห์."
41,0049,006,<H2>สมบัติของเศรษฐีไม่อำนวยประโยชน์แก่ใคร ๆ</H2>
41,0049,007,"ดังได้สดับมา ในที่ไม่ไกลแห่งกรุงราชคฤห์ ได้มีนิคม ชื่อสักกระ,"
41,0049,008,เศรษฐีคนหนึ่งชื่อโกสิยะ มีความตระหนี่ มีสมบัติ ๘๐ โกฏิ ประจำ
41,0049,009,อยู่ในนิคมนั้น. เขาไม่ให้แม้หยดน้ำมัน (สักหยดเดียว) ด้วยปลายหญ้า
41,0049,010,แก่คนเหล่าอื่น. ทั้งไม่บริโภคด้วยตนเอง. สมบัติของเขานั้น ไม่อำนวย
41,0049,011,ประโยชน์แก่ปิยชนทั้งหลายมีบุตรและภรรยาเป็นต้น ไม่อำนวยประโยชน์
41,0049,012,แก่สมณะและพราหมณ์ทั้งหลาย คงเป็นของไม่ได้ใช้สอย ตั้งอยู่ เหมือน
41,0049,013,สระโบกขรณี ที่ผีเสื้อน้ำหวงแหน ด้วยประการฉะนี้แล.
41,0049,014,<H2>เศรษฐีอยากกินขนมเบื้องจมผอม</H2>
41,0049,015,วันหนึ่ง เวลาจวนสว่าง พระศาสดาเสด็จออกจากสมาบัติอัน
41,0049,016,ประกอบด้วยความกรุณาใหญ่ ทรงตรวจดูหมู่สัตว์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ที่พอ
41,0049,017,แนะนำในการตรัสรู้ได้ในสกลโลกธาตุ ได้ทรงเห็นอุปนิสัยโสดาปัตติผล
41,0049,018,ของเศรษฐีพร้อมทั้งภรรยา ซึ่งอยู่ในที่สุดแห่งที่ ๔๕ โยชน์. ก็ในวัน
|