File size: 3,331 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
41,0050,001,ก่อนแต่วันนั้น เศรษฐีนั้นไปสู่พระราชมนเทียร เพื่อบำรุงพระราชา
41,0050,002,ทำการบำรุงพระราชาแล้ว กลับมา เห็นคนบ้านนอกคนหนึ่งถูกความหิว
41,0050,003,ครอบงำ กำลังกินขนมกุมมาส (ขนมเบื้อง) ให้เกิดความกระหายใน
41,0050,004,"ขนมนั้นขึ้น ไปสู่เรือนของตนแล้ว คิดว่า ""ถ้าเราบอกว่าเราอยากกิน"
41,0050,005,"ขนมเบื้อง ' ไซร้, คนเป็นอันมากก็จัก ( พากัน) อยากกินกับเรา,"
41,0050,006,เมื่อเป็นอย่างนั้น วัตถุเป็นอันมาก มีงา ข้าวสาร เนยใส น้ำอ้อย
41,0050,007,"เป็นต้น ของเรา ก็จักถึงความหมดไป. เราจักไม่บอกแก่ใคร ๆ"""
41,0050,008,"ดังนี้แล้ว อดกลั้นความอยากเที่ยวไป, เมื่อเวลาล่วงไป ๆ เขาผอมเหลือง"
41,0050,009,"ลงทุกที มีตัวสะพรั่งด้วยเส้นเอ็น, แต่นั้น ไม่สามารถจะอดกลั้นความ"
41,0050,010,อยากไว้ได้ เข้าห้องแล้วนอนกอดเตียง. เขาแม้ถึงความทุกข์อย่างนี้ก็ยัง
41,0050,011,ไม่บอกอะไร ๆ แก่ใคร ๆ เพราะกลัวเสียทรัพย์.
41,0050,012,<H2>ภรรยาเศรษฐีทอดขนมเบื้อง</H2>
41,0050,013,"ลำดับนั้น ภรรยาเข้าไปหาเขาลูบหลังถามว่า ""ท่านไม่สบายหรือ ?"
41,0050,014,"นาย."""
41,0050,015,เศรษฐี. ความไม่สบายอะไร ๆ ของฉันไม่มี.
41,0050,016,ภรรยา. ก็พระราชากริ้วท่านหรือ ?
41,0050,017,เศรษฐี. ถึงพระราชาก็ไม่กริ้วฉัน.
41,0050,018,ภรรยา. เมื่อเป็นเช่นนั้น ความไม่พอใจอะไร ๆ ที่พวกลูกชาย
41,0050,019,ลูกหญิงหรือปริชนมีทาสกรรมกรเป็นต้นกระทำแก่ท่าน มีอยู่หรือ ?
41,0050,020,เศรษฐี. แม้กรรมเห็นปานนั้นก็ไม่มี.
41,0050,021,ภรรยา. ก็ท่านมีความอยากในอะไรหรือ ?
|