File size: 3,100 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 |
Book,Page,LineNumber,Text
47,0043,001,พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นตรัสความที่นิพพานธรรม เป็นธรรมไม่
47,0043,002,เสมอด้วยธรรมเหล่าอื่นอย่างนี้แล้ว บัดนี้ เพื่อความเข้าไปสงบแห่งอุปัทวะ
47,0043,003,ซึ่งบังเกิดขึ้นแล้วแก่สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น ทรงอาศัยความที่ธรรมรัตนะ คือ
47,0043,004,พระนิพพาน เป็นธรรมไม่เช่นกับคุณธรรมทั้งหลาย มีขยธรรม วิราคธรรม
47,0043,005,อมตธรรม และปณีตธรรม จึงทรงประกอบสัจวาจาว่า
47,0043,006,<B>อิทมฺปิ ธมฺเม รตนํ ปณีตํ
47,0043,007,เอเตน สจฺเจน สุวตฺถิ โหตุ.
47,0043,008,ธรรมรัตนะแม้นี้เป็นรัตนะอันประ-
47,0043,009,ณีต ด้วยสัจวาจานี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่
47,0043,010,สัตว์เหล่านี้</B> ดังนี้.
47,0043,011,เนื้อความแห่งคาถานั้น บัณฑิตพึงทราบโดยนัยที่ข้าพเจ้ากล่าวไว้แล้ว
47,0043,012,ในคาถาก่อนนั้นแล อาชญา (อำนาจป้องกัน) แห่งคาถาแม้นี้ อันอมนุษย์
47,0043,013,ทั้งหลายในแสนโกฏิจักรวาลได้รับแล้ว.
47,0043,014,พระผู้มีพระภาคเจ้าครั้นตรัสสัจวาจา ด้วยธรรมคุณคือพระนิพพาน
47,0043,015,อย่างนี้แล้ว แม้ในบัดนี้เมื่อจะตรัสธรรมคุณคือมรรค จึงทรงเริ่มว่า <B>ยมฺพุทฺธ-
47,0043,016,เสฏฺโ ปริวณฺณยี สุจึ</B> ดังนี้.
47,0043,017,ในพระคาถานี้ พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
47,0043,018,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่า พุทธะ โดยนัยว่า พระองค์ทรง
47,0043,019,"ตรัสรู้สัจจะทั้งหลาย ดังนี้เป็นต้น, ชื่อว่า ประเสริฐที่สุด เพราะอรรถว่า พระ"
|