|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
17,0006,001,ความเป็นเนวสัญญานาสัญญายตนพรหมแล้ว ย่อมสำคัญหมายเนวสัญญา-
|
|
17,0006,002,นาสัญญายตนพรหม ย่อมสำคัญหมายในเนวสัญญานาสัญญายตนพรหม ย่อม
|
|
17,0006,003,สำคัญหมายโดยความเป็นเนวสัญญานาสัญญายตนพรหม <H1>ย่อมสำคัญหมาย
|
|
17,0006,004,เนวสัญญานาสัญญายตนพรหมว่าของเรา</H1> ย่อมยินดียิ่งซึ่งเนวสัญญานาสัญ-
|
|
17,0006,005,ญายตนพรหม. ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร ? เราตถาคตกล่าวว่า เพราะเขา
|
|
17,0006,006,ไม่ได้กําหนดรู้.
|
|
17,0006,007,<B>ย่อมหมายรู้รูปที่ตนเห็น</B> โดยความเป็นรูปที่ตนเห็น ครั้นหมายรู้
|
|
17,0006,008,รูปที่ตนเห็นโดยความเป็นรูปที่ตนเห็นแล้ว ย่อมสำคัญหมายรูปที่ตนเห็น
|
|
17,0006,009,ย่อมสำคัญหมายในรูปที่ตนเห็น ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นรูปที่ตนเห็น
|
|
17,0006,010,<B>ย่อมสำคัญหมายรูปที่ตนเห็นว่าของเรา</B> ย่อมยินดียิ่งซึ่งรูปที่ตนเห็น. ข้อนั้น
|
|
17,0006,011,เพราะเหตุอะไร ? เราตถาคตกล่าวว่า เพราะเขาไม่ได้กําหนดรู้.
|
|
17,0006,012,<B>ย่อมหมายรู้เสียงที่ตนฟัง</B> โดยความเป็นเสียงที่ตนฟัง ครั้นหมาย
|
|
17,0006,013,รู้เสียงที่ตนฟังโดยความเป็นเสียงที่ตนฟังแล้ว ย่อมสำคัญหมายเสียงที่ตนฟัง
|
|
17,0006,014,ย่อมสำคัญหมายในเสียงตนฟัง ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นเสียงที่ตนฟัง
|
|
17,0006,015,<B>ย่อมสำคัญหมายเสียงที่ตนฟังว่าของเรา</B> ย่อมยินดียิ่งซึ่งเสียงที่ตนฟัง. ข้อ
|
|
17,0006,016,นั้นเพราะเหตุอะไร ? เราตถาคตกล่าวว่า เพราะเขาไม่ได้กําหนดรู้.
|
|
17,0006,017,<B>ย่อมหมายรู้อารมณ์ (กลิ่น รส โผฏฐัพพะ) ที่ตนทราบ</B> โดย
|
|
17,0006,018,ความเป็นอารมณ์ที่ตนทราบ ครั้นหมายรู้อารมณ์ที่ตนทราบโดยความเป็น
|
|
17,0006,019,อารมณ์ที่ตนทราบแล้ว ย่อมสำคัญหมายอารมณ์ที่ตนทราบ ย่อมสำคัญ
|
|
17,0006,020,หมายในอารมณ์ที่ตนทราบ ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นอารมณ์ที่ตน
|
|
17,0006,021,ทราบ <B>ย่อมสำคัญหมายอารมณ์ที่ตนทราบว่าของเรา</B> ย่อมยินดียิ่งซึ่งอารมณ์
|
|
17,0006,022,ที่ตนทราบ. ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร ? เราตถาคตกล่าวว่า เพราะเขาไม่
|
|
|