| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0036,001,<H1>อรรถกถาสกลิกสูตร</H1> | |
| 25,0036,002,พึงทราบวินิจฉัยในสกลิกสูตรที่ ๓ ต่อไป :- | |
| 25,0036,003,บทว่า <B>มนฺทิยา นุ เสสิ</B> ได้แก่ ท่านนอนด้วยความเขลา ด้วย | |
| 25,0036,004,ความลุ่มหลง. บทว่า <B>อุทาหุ กาเวยฺยมตฺโต</B> ได้แก่ ก็หรือว่า ท่านนอน | |
| 25,0036,005,เหมือนอย่างกวี นอนครุ่นคิดคำที่จะพึงกล่าว หมกมุ่นด้วยเหตุที่จะพึงแต่งนั้น. | |
| 25,0036,006,บทว่า <B>สมฺปจุรา</B> แปลว่า มาก. บทว่า <B>กิมิทํ โสปฺปเสว</B> ได้แก่ เหตุไร | |
| 25,0036,007,ท่านจึงหลับอย่างนี้เล่า. บทว่า <B>อตฺถํ สเมจฺจ</B> ได้แก่ มาถึงพร้อม คือบรรลุ | |
| 25,0036,008,ประโยชน์แล้ว ด้วยว่า เราไม่มีประโยชน์ [ความต้องการ] ว่า ขึ้นชื่อว่า ผู้ไม่ | |
| 25,0036,009,เกี่ยวข้อง ก็วิบัติจากผู้เกี่ยวข้องดังนี้. บทว่า <B>สลฺลํ</B> ได้แก่หอกแลลูกศรอันคม. | |
| 25,0036,010,บทว่า <B>ชคฺคํ น สงฺเกมิ</B> ความว่า เราถึงเดินทางก็ไม่ระแวง อย่างคนบางคน | |
| 25,0036,011,เดินไปในทางสีหะเป็นต้น ก็ระแวง. บทว่า <B>นปิ เภมิ โสตฺตุํ</B> ความว่า | |
| 25,0036,012,เราไม่กลัวจะหลับ อย่างคนบางคน กลัวจะหลับ ในทางสีหะเป็นต้น. บทว่า | |
| 25,0036,013,<B>นานุปตนฺติ มา มํ</B> ความว่า คนทั้งหลายไม่เดือดร้อนตามไปกะเรา อย่าง | |
| 25,0036,014,เมื่ออาจารย์หรืออันเตวาสิกเกิดไม่สบาย อันเตวาสิก มัวแต่เล่าเรียนและสอบ | |
| 25,0036,015,ถามเสีย คืนวันล่วงไป ๆ ก็เดือนร้อนถึง ด้วยว่า กิจที่ยังไม่เสร็จไร ๆ ของ | |
| 25,0036,016,เราไม่มี. ด้วยเหตุนั้นนั่นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า <B>หานึ น ปสฺสามิ | |
| 25,0036,017,กุหิญฺจิ โลเก</B> เราไม่เห็นความเสื่อมในโลกไหน ๆ. | |
| 25,0036,018,<I>จบอรรถกถาสกลิกสูตรที่ ๓</I> | |