| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0004,001,หลังจากนั้น เมื่อพวกโจรไม่มาตามวันที่ได้บอกไว้ ชาวชนบทก็คิด | |
| 34,0004,002,กันว่า ชะรอยจักเป็นข่าวลวง พวกเราจักกลับเข้าหมู่บ้าน ดังนี้แล้ว พากัน | |
| 34,0004,003,ขนข้าวของกลับเข้าหมู่บ้าน. ครั้งนั้น พวกโจรทราบว่า ชาวชนบทเหล่านั้น | |
| 34,0004,004,พากันกลับเข้าหมู่บ้านแล้ว จึงพากันมาล้อมหมู่บ้านไว้ จุดไฟเผาที่ประตู | |
| 34,0004,005,สังหารผู้คนจำนวนมาก ปล้นเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดไป. บรรดาชาวชนบท | |
| 34,0004,006,เหล่านั้น พวกที่เหลือจากถูกโจรสังหาร ก็พากันดับไฟ แล้วนั่งจับเจ่าอยู่ใน | |
| 34,0004,007,ที่นั้น ๆ มีร่มเงาซุ้มประตู และเงาฝาเรือนเป็นต้น หวนโศกเศร้าถึงสิ่งที่ | |
| 34,0004,008,สูญเสียไป. อาการที่จิตข้องอยู่อย่างนี้ ชื่อว่า อาการที่จิตเกี่ยวข้องอยู่ใน | |
| 34,0004,009,อารมณ์นั้น. | |
| 34,0004,010,บทว่า <B>นฬาคารา</B> ได้แก่ เรือนที่มุงและบังด้วยไม้อ้อ ส่วนเครื่อง | |
| 34,0004,011,เรือนที่เหลือในเรือนไม้อ้อนี้ ทำจากไม้. แม้ในเรือนหญ้าก็มีนัย นี้แล. บทว่า | |
| 34,0004,012,<B>กูฏาคารานิ</B> ได้แก่ เรือนที่ยกยอด. บทว่า <B>อุลฺลิตฺตาวลิตฺตานิ</B> ได้แก่ | |
| 34,0004,013,ฉาบทั้งข้างในและข้างนอก. บทว่า <B>นิวาตานิ</B> ได้แก่ ลมเข้าไปไม่ได้. บทว่า | |
| 34,0004,014,<B>ผุสิตคฺคฬานิ</B> ได้แก่ บานประตูที่ติดเข้าสนิทที่กรอบเช็ดหน้า เพราะเป็น | |
| 34,0004,015,ของที่นายช่างผู้ฉลาดทำไว้. บทว่า <B>ปิหิตกวาฏานิ</B> ได้แก่ ติดบานประตูแล้ว. | |
| 34,0004,016,ด้วยสองบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า มิได้ตรัสหมายถึงบานประตูและหน้าต่าง | |
| 34,0004,017,ที่ปิดไว้ประจำ แต่ตรัสคุณสมบัติเท่านั้น. ก็บานประตูและหน้าต่างเหล่านั้น | |
| 34,0004,018,ย่อมปิดและเปิดได้ทุกขณะที่ต้องการ. | |
| 34,0004,019,บทว่า <B>พาลโต อุปฺปชฺชนฺติ</B> ความว่า อุปสรรคทั้งหลายย่อมเกิดขึ้น | |
| 34,0004,020,เพราะอาศัยคนพาลทั้งนั้น. เป็นความจริง คนที่ไม่เป็นบัณฑิตเป็นพาล เมื่อ | |
| 34,0004,021,ปรารถนาความเป็นพระราชา ความเป็นอุปราช หรือปรารถนาตำแหน่งใหญ่ | |
| 34,0004,022,อย่างอื่น ก็จะชักชวนเอาลูกกำพร้าพ่อ ผู้โง่เง่าเหมือนตน จำนวนเล็กน้อย | |
| 34,0004,023,แล้วเกลี้ยกล่อมว่า มาเถิดเธอทั้งหลาย ฉันจักทำพวกเธอให้เป็นใหญ่ ซ่องสุม | |