| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0022,001,<H1>รถการวรรควรรณนาที่ ๒</H1> | |
| 34,0022,002,<H1>อรรถกถาญาตกสูตร</H1> | |
| 34,0022,003,พึงทราบวินิจฉัยในญาตกสูตร แห่งรถการวรรคที่ ๒ ดังต่อไปนี้:- | |
| 34,0022,004,<H2>กายกรรม-วจีกรรม-มโนกรรม</H2> | |
| 34,0022,005,บทว่า <B>าตโก</B> ได้แก่ ภิกษุผู้มีชื่อเสียง คือ ประชาชนรู้จักกันทั่ว | |
| 34,0022,006,แล้ว ได้แก่ ปรากฏแล้ว. บทว่า <B>อนนุโลมิเก</B> ความว่า กายกรรม ชื่อ | |
| 34,0022,007,ว่า อนนุโลมิกะ เพราะหมายความว่า ไม่เหมาะสมแก่ศาสนา. ในกายกรรม | |
| 34,0022,008,อันไม่เหมาะสมนั้น. บทว่า <B>กายกมฺเม</B> ได้แก่ ในกายทุจริต มีปาณาติบาต | |
| 34,0022,009,เป็นต้น. | |
| 34,0022,010,อีกอย่างหนึ่ง กายทุจริตนั้นเป็นของหยาบ แก่ภิกษุสามารถจะชักชวน | |
| 34,0022,011,ให้สมาทาน ในกายทุจริตเป็นต้นนี้ได้ คือชักชวนให้สมาทานคือให้ยึดถือใน | |
| 34,0022,012,กรรมเห็นปานนี้ว่า การนอบน้อมทิศทั้งหลายสมควร การทำพลีกรรมให้ภูต | |
| 34,0022,013,ย่อมควร แม้ในวจีกรรม มุสาวาทเป็นต้น เป็นของหยาบ แต่ภิกษุนั้น จะ | |
| 34,0022,014,ชักชวนให้สมาทานในวจีกรรมเห็นปานนี้ ว่า ขึ้นชื่อว่า การพูดเท็จแก่คนโง่ | |
| 34,0022,015,นี้ว่าไม่มี เพราะไม่ประสงค์จะให้* ของ ๆ ตนแก่ผู้อื่น ก็ควรพูดได้. แม้ใน | |
| 34,0022,016,มโนกรรม อภิชฌาเป็นต้นก็เป็นของหยาบ แต่ภิกษุเมื่อบอกกัมมัฏฐานผิด | |
| 34,0022,017,พลาดไป ก็ไม่ชื่อว่าชักชวนให้สมาทานในมโนกรรมอันสมควร เหมือนพระ- | |
| 34,0022,018,เถระชาวทักษิณวิหาร ฉะนั้น. | |