| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0005,001,ไปทั่วสรีระของพราหมณ์นั้นเกิดขึ้นแล้ว. เขาเป็นผู้ใคร่จะบูชาพระศาสดา | |
| 42,0005,002,"คิดว่า "" ถ้าเราจักถวายผ้าสาฎกนี้ไซร้, ผ้าห่มของนางพราหมณีจักไม่มี" | |
| 42,0005,003,"ของเราก็จักไม่มี "" ขณะนั้นจิตประกอบด้วยความตระหนี่พันดวงเกิดขึ้น" | |
| 42,0005,004,"แล้วแก่เขา, จิตประกอบด้วยสัทธาดวงหนึ่งเกิดขึ้นอีก. จิตประกอบด้วย" | |
| 42,0005,005,ความตระหนี่พันดวงเกิดขึ้นครอบงำสัทธาจิต แม้นั้นอีก. ความตระหนี่ | |
| 42,0005,006,อันมีกำลังของเขาคอยกีดกันสัทธาจิตไว้ ดุจจับมัดไว้อยู่เทียว ด้วยประการ | |
| 42,0005,007,ฉะนี้. | |
| 42,0005,008,<H2>ชนะมัจเฉรจิตด้วยสัทธาจิต</H2> | |
| 42,0005,009,"เมื่อเขากำลังคิดว่า "" จักถวาย จักไม่ถวาย "" ดังนี้นั่นแหละ ปฐม-" | |
| 42,0005,010,ยามล่วงไปแล้ว. แต่นั้น ครั้นถึงมัชฌิมยาม เขาไม่อาจถวายในมัชฌิมยาม | |
| 42,0005,011,"แม้นั้นได้. เมื่อถึงปัจฉิมยาม เขาคิดว่า "" เมื่อเรารบกับสัทธาจิตและ" | |
| 42,0005,012,มัจเฉรจิตอยู่นั่นแล ๒ ยามล่วงไปแล้ว. มัจเฉรจิตนี้ของเรามีประมาณเท่านี้ | |
| 42,0005,013,"เจริญอยู่ จักไม่ให้ยกศีรษะขึ้นจากอบาย ๔, เราจักถวายผ้าสาฎกละ. """ | |
| 42,0005,014,เขาข่มความตระหนี่ตั้งพันดวงได้เเล้วทำสัทธาจิตให้เป็นปุเรจาริก ถือผ้า | |
| 42,0005,015,"สาฎกไปวางแทบบาทมูลพระศาสดา ได้เปล่งเสียงดังขึ้น ๓ ครั้งว่า "" ข้าพ-" | |
| 42,0005,016,"เจ้าชนะแล้ว ข้าพเจ้าชนะแล้ว เป็นต้น .""" | |
| 42,0005,017,<H2>ทานของพราหมณ์ให้ผลทันตาเห็น</H2> | |
| 42,0005,018,พระเจ้าปเสนทิโกศล กำลังทรงฟังธรรม ได้สดับเสียงนั้นแล้ว | |
| 42,0005,019,"ตรัสว่า "" พวกท่านจงถามพราหมณ์นั้นดู. ได้ยินว่า เขาชนะอะไร ?."" " | |
| 42,0005,020,พราหมณ์นั้นถูกพวกราชบุรุษถาม ได้เเจ้งความนั้น. พระราชาได้ | |
| 42,0005,021,"สดับความนั้นแล้ว ทรงดำริว่า "" พราหมณ์ทำสิ่งที่บุคคลทำได้ยาก เราจัก" | |
| 42,0005,022,"ทำการสงเคราะห์เขา "" จึงรับสั่งให้พระราชทานผ้าสาฎก ๑ คู่." | |