| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0038,001,แต่เช้าตรู่ ตรวจดูบ่วงจำเดิมแต่ต้น ไม่พบแม้ตัวเดียวซึ่งติดบ่วง ได้ | |
| 42,0038,002,"เห็นรอยพระบาทของพระศาสดาแล้ว. ทีนั้นเขาได้ดำริฉะนี้ว่า "" ใครเที่ยว" | |
| 42,0038,003,"ปล่อยเนื้อตัวติด (บ่วง) ของเรา."" เขาผูกอาฆาตในพระศาสดา เมื่อเดิน" | |
| 42,0038,004,"ไปก็พบพระศาสดาประทับนั่งที่โคนพุ่มไม้คิดว่า "" สมณะองค์นี้ปล่อยเนื้อ" | |
| 42,0038,005,"ของเรา. เราจักฆ่าสมณะนั้นเสีย."" ดังนี้แล้ว ได้โก่งธนู." | |
| 42,0038,006,พระศาสดาให้โก่งธนูได้ (แต่) ไม่ให้ยิง (ธนู) ไปได้. เขาไม่อาจ | |
| 42,0038,007,ทั้งเพื่อปล่อยลูกศรไป ทั้งลดลง มีสีข้างทั้ง ๒ ปานดังจะแตกมีน้ำลายไหล | |
| 42,0038,008,ออกจากปาก เป็นผู้อ่อนเพลีย ได้ยืนอยู่แล้ว. | |
| 42,0038,009,"ครั้งนั้น พวกบุตรของเขาไปเรือนพูดกันว่า "" บิดาของเราล่าช้า" | |
| 42,0038,010,"อยู่. จักมีเหตุอะไรหนอ ?"" อันมารดาส่งไปว่า "" พ่อทั้งหลาย พวกเจ้า" | |
| 42,0038,011,"จงไปสู่สำนักของบิดา."" ต่างก็ถือธนูไปเห็นบิดายืนอยู่เช่นนั้น คิดว่า "" ผู้" | |
| 42,0038,012,"นี้ จักเป็นปัจจามิตรของบิดาพวกเรา."" ทั้ง ๗ คนโก่งธนูแล้ว ได้ยืนอยู่" | |
| 42,0038,013,เหมือนกับบิดาของพวกเขายืนแล้ว เพราะอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า. | |
| 42,0038,014,<H2>กุกกุฏมิตรเลิกอาฆาตในพระพุทธเจ้า</H2> | |
| 42,0038,015,"ลำดับนั้น มารดาของพวกเขาคิดว่า "" ทำไมหนอแล ? บิดา (และ)" | |
| 42,0038,016,"บุตรจึงล่าช้าอยู่ "" ไปกับลูกสะใภ้๗ คน เห็นชนเหล่านั้นยืนอยู่อย่างนั้น" | |
| 42,0038,017,"คิดว่า "" ชนเหล่านั้นยืนโก่งธนูต่อใครหนอแล ?"" แลไปก็เห็นพระศาสดา" | |
| 42,0038,018,"จึงประคองแขนทั้ง ๒ ร้องลั่นขึ้นว่า "" พวกท่านอย่ายังบิดาของเราให้" | |
| 42,0038,019,"พินาศ พวกท่านอย่ายังบิดาของเราให้พินาศ.""" | |
| 42,0038,020,"นายพรานกุกกุฏมิตรได้ยินเสียงนั้นแล้ว คิดว่า "" เราฉิบหายแล้ว" | |
| 42,0038,021,"หนอ, นัยว่า ผู้นั้นเป็นพ่อตาของเรา. ตายจริง เราทำกรรมหนัก."" แม้" | |
| 42,0038,022,"พวกบุตรของเขาก็คิดว่า "" นัยว่า ผู้นั้นเป็นตาของเรา, ตายจริง เราทำ" | |