| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 45,0040,001,<B>เจ้า</B> ทรงสรรเสริญอย่างนี้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดาภิกษุสาวกของเรา | |
| 45,0040,002,ตถาคตผู้เป็นพหูสูต มีคติ มีสติ มีธิติ เป็นพุทธอุปัฏฐาก อานนท์นี้เป็นยอดและ | |
| 45,0040,003,สมควรแก่ภาวะที่พระธรรมเสนาบดีสรรเสริญไว้อย่างนี้ว่า <B>ท่านพระอานนท</B> | |
| 45,0040,004,เป็นผู้ฉลาดในอรรถ เป็นผู้ฉลาดในธรรม เป็นผู้ฉลาดในพยัญชนะ เป็นผู้ฉลาด | |
| 45,0040,005,ในภาษา เป็นผู้ฉลาดในบทต้นและบทปลาย จึงยังความเป็นผู้ใคร่จะฟังให้เกิด | |
| 45,0040,006,แก่สัตว์ทั้งหลายว่า ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ ก็แลสูตรนั้น ไม่ขาดไม่เกิน | |
| 45,0040,007,ทั้งโดยอรรถหรือโดยพยัญชนะ พึงเห็นว่า เป็นอย่างนี้นั้นแล ไม่พึงเห็นว่า | |
| 45,0040,008,เป็นอย่างอื่น. บทว่า <B>อญฺถา</B> ความว่า เป็นอย่างอื่นจากอาการที่ได้ฟังมา | |
| 45,0040,009,เฉพาะพระพักตร์ของ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> แต่ว่าไม่ใช่เป็นอย่างอื่น จาก | |
| 45,0040,010,อาการที่พระผู้มี<B>พระภาคเจ้า</B>ทรงแสดง. ก็เทศนาของ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> | |
| 45,0040,011,มีอานุภาพเป็นอจินไตย เทศนานั้นใคร ๆ ไม่สามารถจะเข้าใจได้ครบทุกอย่าง | |
| 45,0040,012,ความนี้ท่านกล่าวไว้ดังพรรณนามานี้แล. ก็การที่ไม่ผิดพลาดจากอาการที่ได้ฟัง | |
| 45,0040,013,มาเป็นพลังแห่งความทรงจำ. ก็ในที่นี้ ไม่มีการใช้ความหมายอย่างอื่น เพราะ | |
| 45,0040,014,ความหมายทั้งสองมีวิสัยเป็นอย่างเดียวกัน เพราะ เมื่อว่าโดยประการนอกนี้ | |
| 45,0040,015,พระเถระก็จะต้องเป็นผู้สามารถ หรือไม่สามารถในการรับเทศนาของ<B>พระผู้มี- | |
| 45,0040,016,พระภาคเจ้า</B> โดยประการทั้งปวงแล. | |
| 45,0040,017,<H1>เม ศัพท์ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง</H1> | |
| 45,0040,018,<B>เม</B> ศัพท์ปรากฏในอรรถ ๓ อย่าง. จริงอย่างนั้น เม ศัพท์นั้น | |
| 45,0040,019,มีความหมายว่า <B>มยา</B> ในประโยคเป็นต้นว่า โภชนะนี้อันเราขับกล่อม | |
| 45,0040,020,"คาถาได้มา จึงเป็นของไม่ควรบริโภค. มีความหมายว่า <B>มยฺหํ</B> (แก่เรา, " | |
| 45,0040,021,"แก่ข้าพเจ้า, แก่ฉัน, แก่ข้าพระองค์) ดังในประโยคเป็นต้นว่า ข้าแต่พระองค์-" | |
| 45,0040,022,ผู้เจริญ ขอประทานพระวโรกาส ขอ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B> จงทรงแสดงธรรม | |