| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 01,0010,001,เป็นต้นไป และขอพระองค์พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์จงทรงรับอาราธนาอยู่จำพรรษา | |
| 01,0010,002,ที่เมืองเวรัญชาของข้าพเจ้าเถิด. | |
| 01,0010,003,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับอาราธนาด้วยพระอาการดุษณี ครั้นเวรัญช- | |
| 01,0010,004,พราหมณ์ทราบการรับอาราธนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ได้ลุกจากที่นั่ง | |
| 01,0010,005,ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า ทำประทักษิณหลีกไป. | |
| 01,0010,006,<h1>เมืองเวรัญชาเกิดทุพภิกขภัย</h1> | |
| 01,0010,007,[๕] ก็โดยสมัยนั้นแล เมืองเวรัญชา มีภิกษาหารน้อย ประชาชน | |
| 01,0010,008,หาเลี้ยงชีพฝืดเคือง มีกระดูกคนตายขาวเกลื่อน ต้องมีฉลากซื้ออาหาร | |
| 01,0010,009,ภิกษุสงฆ์จะยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยการถือบาตรแสวงหา ก็ทำไม่ได้ง่าย ครั้งนั้น | |
| 01,0010,010,พวกพ่อค้าม้าชาวอุตราปถะมีม้าประมาณ ๕๐๐ ตัว ได้เข้าพักแรมตลอดฤดูฝน | |
| 01,0010,011,ในเมืองเวรัชญา พวกเขาได้ตกแต่งข้าวแดงสำหรับภิกษุรูปละแล่งไว้ที่คอกม้า | |
| 01,0010,012,เวลาเช้าภิกษุทั้งหลายครองอันตรวาสกแล้วถือบาตรจีวรเข้าไปบิณฑบาตใน | |
| 01,0010,013,เมืองเวรัญชา เมื่อไม่ได้บิณฑบาต จึงเที่ยวไปบิณฑบาตที่คอกม้า รับข้าวแดง | |
| 01,0010,014,รูปละแล่งนำไปสู่อารามแล้วลงครกโขลกฉัน ส่วนท่านพระอานนท์บดข้าวแดง | |
| 01,0010,015,แล่งหนึ่งที่ศิลา แล้วน้อมเข้าไปถวายแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ เสวยพระกระ- | |
| 01,0010,016,ยาหารที่บดถวายนั้นอยู่ได้ทรงสดับเสียงครกแล้ว. | |
| 01,0010,017,<h2>พระพุทธประเพณี</h2> | |
| 01,0010,018,พระตถาคตทั้งหลายทรงทราบอยู่ ย่อมตรัสถามก็มี ทรงทราบอยู่ | |
| 01,0010,019,ย่อมไม่ตรัสถามก็มี ทรงทราบกาลแล้วตรัสถาม ทรงทราบกาลแล้วไม่ตรัสถาม | |
| 01,0010,020,พระตถาคตทั้งหลายย่อมตรัสถามสิ่งที่ประกอบด้วยประโยชน์ ไม่ตรัสถามสิ่งที่ | |
| 01,0010,021,ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ พระตถาคตทั้งหลายทรงจำกัดสิ่งที่ไม่ประกอบด้วย | |