| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 04,0024,001,กล่าวไว้ว่า <B>อาปตฺติ ปาราชิกสฺส</B> (ต้องอาบัติปาราชิก) ในสิกขาบทนี้ | |
| 04,0024,002,กล่าวว่า <B>อาปตฺตฺ ปาจิตฺติยสฺส</B> (ต้องอาบัติปาจิตตีย์) ดังนี้. มีความแปลก | |
| 04,0024,003,กันเพียงในวัตถุและอาบัติอย่างนี้. คำที่เหลือมีลักษณะอย่างเดียวกันแท้แล. | |
| 04,0024,004,แม้คำเป็นต้นว่า <B>ตีหากาเรหิ ทิฏฺเ เวมติโก</B> ก็พึงทราบเนื้อความโดยนัย | |
| 04,0024,005,ดังกล่าวแล้ว ในวรรณนาบาลีทุฏฐโทสสิกขาบทเป็นต้น อย่างนี้ว่า <B>ทิฏฺสฺส</B> | |
| 04,0024,006,<B>โหติ ปาราชิกํ ธมฺมํ อชฺฌาปชฺชนฺโน ทิฏฺเ เวนติโก</B> (ภิกษุผู้โจทก์ | |
| 04,0024,007,นั้นได้เห็นภิกษุผู้ต้องปาราชิกธรรม มีความสงสัยในสิ่งที่ได้เห็น) ดังนี้นั่น แล. | |
| 04,0024,008,ก็ในสิกขาบทนี้ เพียงแต่คำบาลีเท่านั้น แปลกกัน (จากบาลีจตุตถปาราชิก) . | |
| 04,0024,009,ส่วนในเนื้อความพร้อมทั้งเถรวาท ไม่มีการแตกต่างอะไรกันเลย. | |
| 04,0024,010,สองบทว่า <B>สหสา ภณติ</B> ความว่า ภิกษุไม่ได้ไตร่ตรอง หรือ | |
| 04,0024,011,ไม่ได้ใคร่ครวญ พูดโดยเร็วถึงสิ่งที่ไม่เห็นว่า ข้าพเจ้าเห็น. | |
| 04,0024,012,คำว่า <B>อญฺํ ภณิสฺสามีติ อญฺณํ ภณติ</B> ความว่า เมื่อตนควร | |
| 04,0024,013,จะกล่าวคำว่า <B>จีวรํ</B> (จีวร) ไพล่กล่าวว่า <B>จีรํ</B> (นาน) ดังนี้เป็นต้น เพราะ | |
| 04,0024,014,ความเป็นผู้อ่อนความคิด เพราะเป็นผู้เซอะ เพราะความพลาดพลั้ง. แต่ภิกษุใด | |
| 04,0024,015,ผู้อันสามเณรเรียนถามว่า ท่านขอรับ ! เห็นอุปัชฌาย์ของกระผมบ้างไหม | |
| 04,0024,016,ดังนี้ กระทำการล้อเลียน กล่าวว่า อุปัชฌาย์ของเธอจักเทียมเกวียนบรรทุกฟืน | |
| 04,0024,017,ไปแล้วกระมัง หรือว่า เมื่อสามเณรได้ยินเสียงสุนัขจิ้งจอกแล้ว ถามว่า นี้เสียง | |
| 04,0024,018,สัตว์อะไร ขอรับ ! กล่าวว่า นี้เสียงของพวกคนผู้ช่วยกันยกล้อที่ติดหล่ม | |
| 04,0024,019,ของมารดาเธอ ผู้กำลังไปด้วยยาน ดังนี้ อย่างนั้นกล่าวคำอื่นไม่ใช่เพราะเล่น | |
| 04,0024,020,"ไม่ใช่เพราะพลั้ง, ภิกษุนั่น ย่อมต้องอาบัติแท้. ยังมีถ้อยคำอย่างหนึ่ง ชื่อว่า" | |
| 04,0024,021,ปูรณกถา คือ ภิกษุรูปหนึ่ง ได้น้ำมันเล็กน้อยในบ้าน แล้วกลับมาสู่วิหาร | |
| 04,0024,022,พูดกะสามเณรว่า เธอไปไหนเสีย วันนี้ บ้านมีแต่น้ำมัน อย่างเดียว ดังนี้ ก็ดี | |