|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
05,0044,001,บทว่า <B>คจฺฉตุ วา</B> มีความว่า จะเป็นสำนัก หรือทางเที่ยวภิกษาจาร
|
|
05,0044,002,ก็ตามที ภิกษุณีเดินไปยังสำนักงานของพวกตุลาการจากที่ที่ตนยืนอยู่ แล้วเกิด
|
|
05,0044,003,ความคิดขึ้นว่า เราจักดำเนินคดี เป็นทุกกฏทุก ๆ ย่างเท้า.
|
|
05,0044,004,สองบทว่า <B>เอกสฺส อาโรเจติ </B> มีความว่า บรรดาชน ๒ คน คนใด
|
|
05,0044,005,คนหนึ่ง แจ้งถ้อยคำของคนใดคนหนึ่ง คือ ของอีกฝ่ายหนึ่ง แก่พวกตุลาการ
|
|
05,0044,006,แม้ในคำว่า <B>ทุติยสฺส อาโรเจติ </B> นี้ ก็นัยนี้นั่นแล.
|
|
05,0044,007,ส่วนวิตถารกถา เพื่อประโยชน์แก่ความไม่ฟันเฝือ ในคำว่า <B>เอกสฺส
|
|
05,0044,008,อาโรเจติ </B> นี้ ดังต่อไปนี้ :-
|
|
05,0044,009,ภิกษุณีเห็นพวกตุลาการ ในที่แห่งใดแห่งหนึ่ง โดยที่สุด แม้ผู้มาสู่
|
|
05,0044,010,สำนักแห่งภิกษุณีแล้วให้การถ้อยคำของตน เป็นทุกกฏแก่ภิกษุณี. อุบาสกให้
|
|
05,0044,011,การถ้อยคำของตน เป็นถุลลัจจัยแก่ภิกษุณี. อุบาสกให้การถ้อยคำของตนก่อน
|
|
05,0044,012,เป็นทุกกฏแก่ภิกษุณี. ถ้าภิกษุณีนั้นให้การถ้อยคำของตน ภิกษุณีเป็นถุลลัจจัย.
|
|
05,0044,013,ภิกษุณีพูดกะอุบาสกว่า ท่านนั้นแหละจงแถลงถ้อยคำ (จงให้การปาก
|
|
05,0044,014,คำ) ของฉันและของท่าน. อุบาสกนั้นให้การถ้อยคำของตนก่อน หรือจงให้
|
|
05,0044,015,ถ้อยคำของภิกษุณีก่อนก็ตามที เป็นทุกกฏในเพราะให้การครั้งแรก เป็นถุลลัจจัย
|
|
05,0044,016,ในเพราะให้การครั้งที่ ๒. แม้ในคำว่า อุบาสกพูดกะภิกษุณีว่า ท่านนั่นแหละ
|
|
05,0044,017,จงให้การถ้อยคำของผมและของท่าน นี้ ก็นัยนี้เหมือนกัน.
|
|
05,0044,018,ภิกษุณีใช้กัปปิยการกให้แถลง. บรรดากัปปิยการกแล ะอุบาสกนั้น
|
|
05,0044,019,กัปปิยการกจงให้การถ้อยคำของภิกษุณีก่อนก็ตาม อุบาสกนอกนี้ให้การถ้อยคำ
|
|
05,0044,020,ของตนก่อนก็ตาม กัปปิยการกจงให้การถ้อยคำของคนทั้ง ๒ ก็ตาม อุบาสก
|
|
05,0044,021,นอกนี้จงให้การถ้อยคำแม้ของคนทั้ง ๒ ก็ตามที เมื่อชนทั้ง ๒ แถลงบอกอยู่
|
|
05,0044,022,โดยประการใดประการหนึ่ง เป็นทุกกฏแก่ภิกษุณีผู้แถลงให้การครั้งแรก เป็น
|
|
05,0044,023,ถุลลัจจัยในการแถลงให้การครั้งที่ ๒.
|
|
|