| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0012,001,สองบทว่า <B>เอตมตฺถํ วิทิตฺวา</B> มีความว่า เนื้อความนี้ใดที่พระ- | |
| 06,0012,002,ธรรมสังคาหกาจารย์กล่าวว่า กองทุกข์มีสังขารเป็นต้น เป็นอันเกิคขึ้นด้วย | |
| 06,0012,003,อำนาจแห่งปัจจัยมีอวิชชาเป็นต้น และเป็นอันดับไปด้วยอำนาจดับแห่งปัจจัย | |
| 06,0012,004,มีอวิชชาเป็นต้นดังนี้ ทรงทราบเนื้อความนั้นด้วยอาการทั้งปวง. | |
| 06,0012,005,สองบทว่า <B>ตายํ เวลายํ</B> ได้แก่ ในเวลาที่ทรงทราบเนื้อความนั้น ๆ. | |
| 06,0012,006,บทว่า <B>อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ</B> มีความว่า ทรงเปล่งอุทานชึ่งมี | |
| 06,0012,007,ญาณอันสัมปยุตด้วยโสมนัสเป็นเดนเกิด มีคำว่า <B>ยทา ทเว ปาตุภวนฺติ</B> | |
| 06,0012,008,เป็นต้น ซึ่งแสดงอานุภาพแห่งความทรงทราบเหตุและธรรมที่เกิดแต่เหตุ ใน | |
| 06,0012,009,เนื้อความที่ทรงทราบแล้วนั้น มีคำอธิบายว่า ทรงเปล่งพระวาจาแสดงความ | |
| 06,0012,010,เบิกบานพระหฤทัย. | |
| 06,0012,011,เนื้อความแห่งอุทานนั้นว่า บทว่า <B>ยทา หเว</B> ได้แก่ ในกาลใดแล. | |
| 06,0012,012,บทว่า <B>ปาตุภวนฺติ</B> ได้แก่ ย่อมเกิด. โพธิปักขิยธรรม ซึ่งให้ | |
| 06,0012,013,สำเร็จความตรัสรู้ปัจจยาการโดยอนุโลม ชื่อว่าธรรม. | |
| 06,0012,014,อีกอย่างหนึ่ง บทว่า <B>ปาตุภวนฺติ</B> มีความว่า แจ่มแจ้ง คือเป็น | |
| 06,0012,015,ของชัดเจน ปรากฏด้วยอำนาจความรู้ตรัสรู้. ธรรมคืออริยสัจ ๔ ชื่อว่าธรรม. | |
| 06,0012,016,ความเพียรเรียกว่า อาตาปะ เพราะอรรถว่าย่างกิเลสให้ร้อน. | |
| 06,0012,017,บทว่า <B>อาตาปิโน</B> ได้แก่ ผู้มีความเพียรอันบุคคลพึงตั้งไว้ชอบ. | |
| 06,0012,018,บทว่า <B>ฌายโต</B> มีความว่า ผู้เพ่งด้วยฌาน ๒ คือ ด้วยการกำหนดคือ | |
| 06,0012,019,อารัมมณูปนิชฌาน ๑ ด้วยการกำหนดคือลักขณูปนิชฌาน ๑. | |
| 06,0012,020,บทว่า <B>พฺราหฺมณสฺส</B> ได้แก่ พระขีณาสพผู้ลอยบาปแล้ว. | |
| 06,0012,021,หลายบทว่า <B>อถสฺส กงฺขา วปยนฺติ</B> มีความว่า เมื่อนั้นความ | |
| 06,0012,022,สงสัยของพราหมณ์นั้น คือผู้มีธรรมปรากฏแล้วอย่างนั้นย่อมสิ้นไป. | |