|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
06,0023,001,สองบทว่า <B>สุโข วิเวโก</B> มีความว่า อุปธิวิเวก กล่าวคือ นิพพาน
|
|
06,0023,002,เป็นสุข.
|
|
06,0023,003,บทว่า <B>ตุฏฺสฺส</B> มีความว่า ผู้สันโดษด้วยความยินดีในจตุมรรคญาณ.
|
|
06,0023,004,บทว่า <B>สุต<SUP>๑</SUP>ธมฺมสฺส</B> ได้แก่ ผู้มีธรรมปรากฏแล้ว.
|
|
06,0023,005,บทว่า <B>ปสฺสโต</B> มีความว่า ผู้เห็นอยู่ซึ่งวิเวกนั้น หรือธรรม
|
|
06,0023,006,อย่างใดย่างหนึ่งซึ่งจะพึงเห็นได้ทั้งหมด ด้วยดวงตาคือญาณ ซึ่งได้บรรลุ
|
|
06,0023,007,ด้วยกำลังความเพียรของตน.
|
|
06,0023,008,ความไม่เกรี้ยวกราดกัน ชื่อว่าความไม่เบียดเบียนกัน.
|
|
06,0023,009,ธรรมเป็นส่วนเบื้องต้นแห่งเมตตา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงด้วย
|
|
06,0023,010,บทว่า ความไม่เบียนเบียดนั้น.
|
|
06,0023,011,สองบทว่า <B>ปาณภูเตสุ สญฺโม</B> มีความว่า และความสำรวม
|
|
06,0023,012,ในสัตว์ทั้งหลาย อธิบายว่า ความที่ไม่เบียดเบียนกัน เป็นความสุข.
|
|
06,0023,013,ธรรมเป็นส่วนเบื้องต้น แห่งกรุณา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงด้วย
|
|
06,0023,014,บทว่า ความสำรวมนั้น.
|
|
06,0023,015,บาทคาถาว่า <B>สุขา วิราคตา โลเก</B> มีดวามว่า แม้ความปราศจาก
|
|
06,0023,016,กำหนัด ก็จัดเป็นความสุข.
|
|
06,0023,017,ถามว่า ความปราศจากกำหนัดเป็นเช่นไร ?
|
|
06,0023,018,ตอบว่า คือความล่วงกามทั้งหลายเสีย.
|
|
06,0023,019,อธิบายว่า ความปราศจากกำหนัดอันใด ที่ท่านเรียกว่าความล่วงกาม
|
|
06,0023,020,ทั้งหลายเสีย แม้ความปราศจากกำหนัดอันนั้น ก็จัดเป็นความสุข. อนาคามิ-
|
|
06,0023,021,มรรค พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสด้วยบทว่า ความปราศจากกำหนัดนั้น.
|
|
|