| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0028,001,บทว่า <B>ปริวุตกฺกมญฺาย</B> มีความว่า กระยาหารที่นางสุชาดา | |
| 06,0028,002,ถวายแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าในกาลก่อนแต่นี้ ยังคงอยู่ด้วยอำนาจที่หล่อเลี้ยง | |
| 06,0028,003,โอชะไว้ ความหิว ความกระหาย ความเป็นผู้มีกายอิดโรยหาได้มีไม่ ตลอด | |
| 06,0028,004,กาลเท่านี้ ก็บัดนี้พระรำพึงโดยนัยเป็นต้นว่า <B>นโข ตถาคตา</B> ได้เกิดขึ้น ก็ | |
| 06,0028,005,เพราะพระองค์ใคร่จะทรงรับพระกระยาหาร ทราบพระรำพึงในพระหฤทัยของ | |
| 06,0028,006,พระผู้มีพระภาคเจ้าซึ่งเกิดขึ้นอย่างนั้นด้วยใจของตน. | |
| 06,0028,007,บทว่า <B>จตุทฺทิสา</B> คือจาก ๔ ทิศ. | |
| 06,0028,008,สองบทว่า <B>เสลมเย ปตฺเต</B> ได้แก่ บาตรที่แล้วด้วยศิลามีพรรณ | |
| 06,0028,009,คล้ายถั่วเขียว. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับบาตรนแล. คำว่าบาตรแล้วด้วย | |
| 06,0028,010,ศิลา ท่านกล่าวหมายเอาบาตรเหล่านี้. ก็ท้าวมหาราชทั้ง ๔ ได้น้อมถวาย | |
| 06,0028,011,บาตรแล้วด้วยแก้วอินทนิล<SUP>๑</SUP> ก่อน. พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ทรงรับบาตรเหล่านั้น. | |
| 06,0028,012,ลำดับนั้นจึงน้อมถวายบาตรแล้วด้วยศิลา มีพรรณดังถั่วเขียวทั้ง ๔ บาตรนี้. | |
| 06,0028,013,พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงรับทั้ง ๔ บาตรเพื่อต้องการจะรักษาความเลื่อมใสของ | |
| 06,0028,014,ท้าวมหาราชทั้ง ๔ นั้น ไม่ใช่เพราะความมักมาก. ก็แลครั้นทรงรับแล้ว ได้ | |
| 06,0028,015,ทรงอธิษฐานบาตรทั้ง ๔ ให้เป็นบาตรเดียว ผลบุญแห่งท้าวเธอทั้ง ๔ ได้เป็น | |
| 06,0028,016,เช่นเดียวกัน พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับข้าวสัตตุผงและข้าวสัตตุก้อนปรุงน้ำผึ้ง | |
| 06,0028,017,ด้วยบาตรศิลามีค่ามาก ที่ทรงอธิษฐานให้เป็นบาตรเดียวด้วยประการฉะนี้. | |
| 06,0028,018,บทว่า <B>ปจฺจคฺเฆ</B> คือ มีค่ามาก อธิบายว่า แต่ละบาตรมีค่ามาก. | |
| 06,0028,019,อีกอย่างหนึ่ง บทว่า <B>ปจฺจคฺเฆ</B> ได้แก่ ใหม่เอี่ยม คือ เพิ่งระบมเสร็จ | |
| 06,0028,020,ความว่า เกิดในขณะนั้น. เขาชื่อว่ามีวาจาสอง เพราะอรรถวิเคราะห์ว่า ได้ | |
| 06,0028,021,เป็นผู้มีวาจาสอง. อีกอย่างหนึ่ง ความว่าสองพานิชนั้น ถึงความเป็นอุบายสก | |