| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 07,0041,001,<H1>อรรถกถาจัมมขันธกะ</H1> | |
| 07,0041,002,<H1>เรื่องพระโสณโกลิวิสเถระ</H1> | |
| 07,0041,003,บทว่า <B>อิสฺสราธิปจฺจํ</B> ได้แก่ ประกอบด้วยอิสรภาพและความเป็น | |
| 07,0041,004,ใหญ่ยิ่ง. | |
| 07,0041,005,บทว่า <B>รชฺชํ</B> ได้แก่ ความเป็นพระราชา หรือกิจที่พระราชาจะพึง | |
| 07,0041,006,ทรงทำ. | |
| 07,0041,007,วินิจฉัยในข้อว่า <B>โสโณ นาม โกลิวิโส</B> นี้ พึงทราบดังนี้. | |
| 07,0041,008,คำว่า โลณะ เป็นชื่อของเศรษฐีบุตรนั้น คำว่า โกลิวิสะ เป็นโคตร. | |
| 07,0041,009,สองบทว่า <B>ปาทตเลสุ โลมานิ</B> มีความว่า ที่ฝ่าเท้าทั้งสองของ | |
| 07,0041,010,เศรษฐีบุตรนั้นแดง มีขนอันละเอียดมีสีคล้ายดอกอัญชัน งดงามดังนายช่าง | |
| 07,0041,011,ได้ตกแต่งแล้ว. | |
| 07,0041,012,ได้ยินว่า ในกาลก่อน โสณเศรษฐีบุตรนั้น ได้เป็นหัวหน้าของบุรุษ | |
| 07,0041,013,แปดหมื่นคน พร้อมด้วยบุรุษเหล่านั้น ช่วยกันสร้างบรรณศาลาในสถานที่อยู่ | |
| 07,0041,014,ของพระปัจเจกพุทธเจ้า แล้ววางผ้าปาวารขนสัตว์อย่างงามของคนทำให้เป็น | |
| 07,0041,015,ผ้าเช็ดเท้า ในสถานเป็นที่เหยียบด้วยเท้าของพระปัจเจกพุทธเจ้า. และทุก ๆ | |
| 07,0041,016,คนได้อุปัฏฐากพระปัจเจกพุทธเจ้าตลอดไตรมาส นี้เป็นความประกอบ | |
| 07,0041,017,บุพกรรมของโสณเศรษฐีบุตรนั้นกับบุรุษแปดหมื่นคนเท่านั้น. | |
| 07,0041,018,บทว่า <B>คามิกสหสฺสานิ</B> ได้แก่ กุลบุตรแปดหมื่น ซึ่งอยู่ในบ้าน | |
| 07,0041,019,เหล่านั้น. | |
| 07,0041,020,สองบทว่า <B>เกนจิเทว กรณีเยน</B> มีความว่า คล้ายกับมีราชกิจอะไร ๆ | |
| 07,0041,021,ที่ควรทำ. แต่ราชกิจเล็กน้อยที่ควรทำของท้าวเธอก็หามีไม่นอกจากเพื่อต้อง | |
| 07,0041,022,การทอดพระเนตรตัวเขา. | |