|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
07,0042,001,ได้ยินว่า พระราชาเมื่อจะให้กุลบุตรทั้งแปดหมื่นนั้น ประชุมกัน ได้ให้
|
|
07,0042,002,ประชุมกันแล้วด้วยทรงเห็นอุบายว่า ด้วยอุบายอย่างนี้ โสณะจะไม่ระแวง
|
|
07,0042,003,จักมา.
|
|
07,0042,004,สองบทว่า <B>ทิฏฺธมฺมิเก อตฺเถ</B> มีความว่า พระเจ้าพิมพิสารทรง
|
|
07,0042,005,อนุศาสน์ประโยชน์ซึ่งเกื้อกูลในโลกนี้ โดยนัยมีอาทิอย่างนี้ว่า การงานทั้งหลาย
|
|
07,0042,006,มีกสิกรรมและพาณิชยกรรมเป็นต้น ควรทำตามธรรม มารดาบิดาควรเลี้ยง
|
|
07,0042,007,ตามธรรม
|
|
07,0042,008,สามบทว่า <B>โส โน ภควา</B> มีความว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา
|
|
07,0042,009,ทั้งหลายนั้น จักทรงพร่ำสอนท่านทั้งหลายในประโยชน์ซึ่งเป็นไปในสัมปราย
|
|
07,0042,010,ภพ.
|
|
07,0042,011,สองบทว่า <B>ภควนฺตํ ปฏิเวเทมิ</B> มีความว่า เราจะทูลพระผู้มีพระ
|
|
07,0042,012,ภาคเจ้าให้ทรงทราบ.
|
|
07,0042,013,สองบทว่า <B>ปาฏิกาย นิมฺมุชฺชิตฺวา</B> มีความว่า ดำลงในศิลาคล้าย
|
|
07,0042,014,อัฒจันทร์ในภายใต้แห่งบันได.
|
|
07,0042,015,หลายบทว่า <B>ยสฺสทานิ ภนฺเต ภควา กาลํ มฌฺติ</B> มีความว่า
|
|
07,0042,016,ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบอยู่ซึ่งกาลแห่งประโยชน์ เพื่อทำความเกื้อกูล
|
|
07,0042,017,ไรเล่าแก่ชนชาวบ้านเหล่านั้น.
|
|
07,0042,018,บทว่า <B>วิหารปฺปจฺฉายายํ</B> ได้แก่ ในร่มเงาที่ท้ายวิหาร.
|
|
07,0042,019,บทว่า <B>สมนฺนาหรนฺติ</B> ได้แก่ ทำในใจบ่อย ๆ ด้วยอำนาจความ
|
|
07,0042,020,เลื่อมใส.
|
|
07,0042,021,สองบทว่า <B>ภิยฺโยโส มตฺตาย</B> มีความว่า ท่านจงแสดงอิทธิปาฏิ-
|
|
07,0042,022,หาริย์วิเศษกว่าอีก โดยประมาณยิ่งเถิด.
|
|
|