|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
07,0044,001,สองบทว่า <B>อญฺํ พฺยากเรยฺยํ</B> มีความว่า เราพึงให้พระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
07,0044,002,ทรงทราบว่า เราเป็นอรหันต์.
|
|
07,0044,003,บทว่า <B>ฉฏฺฐานานิ</B> ได้แก่เหตุ ๖ ประการ.
|
|
07,0044,004,สองบทว่า <B>อธิมุตฺโจ โหติ</B> มีความว่า เป็นผู้ตรัสรู้ คือทำให้
|
|
07,0044,005,ประจักษ์แล้วดำรงอยู่.
|
|
07,0044,006,บททั้งปวงว่า <B>เนกฺขมฺมาธิมุตฺโต</B> เป็นต้น พระโสณโกลิวิสะกล่าว
|
|
07,0044,007,ด้วยอำนาจพระอรหัต. จริงอยู่ พระอรหัต เรียกว่าเนกขัมมะ เพราะออกจาก
|
|
07,0044,008,"กิเลสทั้งปวง เรียกว่าวิเวก เพราะสงัดจากกิเลสเหล่านั้นเอง, เรียกว่าความไม่"
|
|
07,0044,009,"เบียดเบียน เพราะไม่มีความเบียดเบียน, เรียกว่าความสิ้นตัณหา เพราะเกิด"
|
|
07,0044,010,"ขึ้นในที่สุดแห่งความสิ้นตัณหา, เรียกว่าความสิ้นอุปาทาน เพราะเกิดในที่สุด"
|
|
07,0044,011,"แห่งความสิ้นอุปาทาน, เรียกว่าความไม่หลงงมงาย เพราะไม่มีความหลงงมงาย."
|
|
07,0044,012,สองบทว่า <B>เกวลํ สทฺธามตฺตกํ</B> มีความว่า ท่านผู้มีอายุนี้อาศัย
|
|
07,0044,013,คุณมาตรว่าศรัทธาล้วน ๆ ปราศจากปฏิเวธ คือไม่เจือปนระคนด้วยปัญญา
|
|
07,0044,014,เครื่องตรัสรู้.
|
|
07,0044,015,บทว่า <B>ปฏิจยํ</B> ได้แก่ เจริญด้วยทำซ้ำซาก.
|
|
07,0044,016,บทว่า <B>วีตราคตตา</B> ได้แก่ เป็นผู้ตรัสรู้พระอรหัตกล่าวคือ เนกขัมมะ
|
|
07,0044,017,แล้วดำรงอยู่ เพราะราคะเป็นกิเลสไปปราศแล้วด้วยตรัสรู้มรรคนั่นเอง อธิบาย
|
|
07,0044,018,ว่า อยู่ด้วยธรรมสำหรับอยู่คือผลสมาบัติ คือเป็นผู้มีใจน้อมไปในผลสมบัตินั้น
|
|
07,0044,019,แม้ในบทที่เหลือ ก็มีนัยนี้เหมือนกัน.
|
|
07,0044,020,บทว่า <B>ลาภสกฺการสิโลกํ</B> ได้แก่ ความได้ปัจจัยสี ๑ ความที่
|
|
07,0044,021,ปัจจัยสี่เหล่านั้นและเขาทำดีต่อ ๑ ความกล่าวเยินยอ ๑.
|
|
07,0044,022,บทว่า <B>นิกามยมาโน</B> ได้แก่ ต้องการ คือปรารถนา.
|
|
|