|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0025,001,<H1>นิยสกรรม ที่ ๒</H1>
|
|
08,0025,002,<H1>เรื่องพระเสยยสกะ</H1>
|
|
08,0025,003,[๔๓] ก็โดยสมัยนั้นแล ท่านพระเสยยสกะเป็นพาล ไม่ฉลาด มี
|
|
08,0025,004,อาบัติมาก มีมรรยาทไม่สมควร อยู่คลุกคลีกับคฤหัสถ์ด้วยการคลุกคลีอันไม่
|
|
08,0025,005,สนควร ทั้งที่ปกตัตตะภิกษุทั้งหลายให้ปริวาส ชักเข้าหาอาบัติเติม ให้มานัต
|
|
08,0025,006,อัพภานอยู่ บรรดาภิกษุที่เป็นผู้มักน้อย ต่างก็เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนา
|
|
08,0025,007,ว่า ไฉนเล่าท่านพระเสยยสกะจึงได้เป็นพาล ไม่ฉลาด มีอาบัติมาก มี
|
|
08,0025,008,มารยาทไม่สมควร อยู่คลุกคลีกับคฤหัสถ์ด้วยการคลุกคลีอันไม่สมควร ทั้งที่
|
|
08,0025,009,ปกตัตตะภิกษุทั้งหลายให้ปริวาส ชักเข้าหาอาบัติเดิม ให้มานัต อัพภาน
|
|
08,0025,010,อยู่เล่า แล้วกราบทูลเรื่องนั้น แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
|
|
08,0025,011,<H1>ประชุมสงฆ์ทรงสอบถาม</H1>
|
|
08,0025,012,[๔๔] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ใน
|
|
08,0025,013,เพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น ในเพราะเหตุเเรกเกิดนั้น แล้วทรงสอบถามภิกษุ
|
|
08,0025,014,ทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ได้ยินว่า ภิกษุเสยยสกะเป็นพาล ไม่
|
|
08,0025,015,ฉลาดมีอาบัติมาก มีมารยาทไม่สมควร อยู่คลุกคลีกับคฤหัสถ์ด้วยการ
|
|
08,0025,016,คลุกคลีอัน ไม่สมควร ทั้งที่ปกตัตตะภิกษุทั้งหลายให้ปริวาส ชักเข้าหาอาบัติ
|
|
08,0025,017,เดิม ให้มานัต อัพภานอยู่ จริงหรือ?
|
|
08,0025,018,ภิกษุทั้งหลายทูลรับว่า จริง พระพุทธเจ้าข้า.
|
|
08,0025,019,<H1>ทรงติเตียน</H1>
|
|
08,0025,020,พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียนว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การ
|
|
08,0025,021,กระทำของโมฆบุรุษนั้น ไม่เหมาะไม่สม ไม่ควร ไม่ใช่กิจของสมณะ
|
|
08,0025,022,ใช้ไม่ได้ ไม่ควรทำ.
|
|
|