| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0023,001,ทั้งหลาย นายสารถีรับคำสั่งของพระวิปัสสีราชกุมารแล้ว เทียมยานที่ดี ๆ เสร็จ | |
| 13,0023,002,แล้ว จึงกราบทูลแด่พระวิปัสสีราชกุมารว่า ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้าได้เทียม | |
| 13,0023,003,ยานที่ดี ๆ เสร็จแล้ว บัดนี้ พระองค์ทรงกำหนดเวลาอันสมควรเถิด. | |
| 13,0023,004,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล พระวิปัสสีราชกุมารทรงยานอันดี เสด็จ | |
| 13,0023,005,ประพาสพระอุทยานพร้อมกับยานที่ดี ๆ ทั้งหลาย พระวิปัสสีราชกุมาร ขณะ | |
| 13,0023,006,เสด็จประพาสพระอุทยาน ได้ทอดพระเนตรชายชรา มีซี่โครงคดเหมือนกลอน | |
| 13,0023,007,หลังงอ ถือไม้เท้า เดินงก ๆ เงิ่น ๆ กระสับกระส่าย หมดความหนุ่มแน่น | |
| 13,0023,008,ครั้นทอดพระเนตรแล้ว จึงรับสั่งถามนายสารถีว่า นายสารถีผู้สหาย ก็ชายผู้นี้ | |
| 13,0023,009,ถูกใครทำอะไรให้ แม้ผมของเขาก็ไม่เหมือนคนอื่น ๆ แม้ร่างกายของเขา | |
| 13,0023,010,ก็ไม่เหมือนของคนอื่น ๆ | |
| 13,0023,011,นายสารถีกราบทูลว่า ขอเดชะ นี้แลเรียกว่า คนชรา. | |
| 13,0023,012,นายสารถีผู้สหาย นี้หรือเรียกว่า คนชรา. | |
| 13,0023,013,ขอเดชะ นี้แลเรียกว่า คนชรา บัดนี้ เขาจักพึงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน. | |
| 13,0023,014,นายสารถี ถึงตัวเราจะต้องมีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ | |
| 13,0023,015,ไปได้หรือ. | |
| 13,0023,016,ขอเดชะ พระองค์และข้าพระพุทธเจ้า ล้วนแต่จะต้องมีความแก่เป็น | |
| 13,0023,017,ธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้. | |
| 13,0023,018,นายสารถีผู้สหาย ถ้าเช่นนั้น วันนี้พอแล้วสำหรับภูมิภาคแห่งสวน | |
| 13,0023,019,เธอจงนำเรากลับสู่วังจากสวนนี้เถิด. | |
| 13,0023,020,นายสารถีรับสั่งของพระวิปัสสีราชกุมารแล้ว ได้นำเสด็จกลับไปยัง | |
| 13,0023,021,ภายในบุรีจากพระอุทายานนั้น ๆ | |
| 13,0023,022,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ได้ยินว่า ครั้งนั้นพระวิปัสสีราชกุมารเสด็จถึงวัง | |
| 13,0023,023,แล้ว ทรงเป็นทุกข์เศร้าพระทัยทรงพระดำริว่า ผู้เจริญได้ยินว่า ขึ้นชื่อว่าความ | |