| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0040,001,ว่าวิปัสสี ได้ทรงพระดำริว่า ธรรมที่เราบรรลุแล้วนี้ เป็นธรรมลึกซึ้ง เห็นได้ | |
| 13,0040,002,ยาก รู้ตามได้ยาก สงบประณีต จะคาดคะเนเอาไม่ได้ ละเอียด รู้ได้เฉพาะ | |
| 13,0040,003,บัณฑิต ส่วนหมู่สัตว์นี้ มีอาลัยเป็นที่ยินดี ยินดีแล้วในอาลัย เบิกบานแล้ว | |
| 13,0040,004,ในอาลัย ก็อันหมู่สัตว์ผู้มีอาลัยเป็นที่ยินดี ยินดีแล้วในอาลัย เบิกบานแล้วใน | |
| 13,0040,005,อาลัย ยากที่จะเห็นได้ซึ่งฐานะนี้ คือ ปัจจัยแห่งสภาวธรรมอันเป็นที่อาศัยกัน | |
| 13,0040,006,เกิดขึ้น (ปฏิจจสมุบาท) ยากที่จะเห็นได้ซึ่งฐานะแม้นี้คือ พระนิพพาน ซึ่งเป็น | |
| 13,0040,007,ที่ระงับแห่งสังขารทั้งปวง เป็นที่สลัดอุปธิทั้งปวง เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา คลาย | |
| 13,0040,008,ความกำหนัด ดับทุกข์ ก็แหละเราพึงแสดงธรรม แต่สัตว์เหล่าอื่นไม่พึงรู้ทั่ว | |
| 13,0040,009,ถึงธรรมของเรา นั้นพึงเป็นความลำบากแก่เรา นั้นพึงเป็นความเดือนร้อนแก่ | |
| 13,0040,010,เรา. | |
| 13,0040,011,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ได้ยินว่า คาถาทั้งหลายที่ไม่อัศจรรย์ซึ่งพระองค์ | |
| 13,0040,012,มิได้เคยสดับมาแล้วแต่ก่อน ได้แจ่มแจ้งกะพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัม- | |
| 13,0040,013,พุทธเจ้าพระนามว่าวิปัสสี ดังนี้ | |
| 13,0040,014,<B>บัดนี้ ไม่ควรเลยที่จะประกาศธรรมที่เราได้บรรลุ | |
| 13,0040,015,แล้วโดยแสนยาก ธรรมนี้อันสัตว์ที่ถูกราคะและ | |
| 13,0040,016,โทสะครอบงำแล้ว ไม่ตรัสรู้ได้โดยง่าย สัตว์ที่ถูก | |
| 13,0040,017,ราคะย้อมไว้ ถูกกองแห่งความมืดหุ้มห่อไว้แล้ว | |
| 13,0040,018,จักเห็นไม่ได้ซึ่งธรรมที่มีปรกติไปทวนกระแสอัน | |
| 13,0040,019,ละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก เป็นอณู.</B> | |
| 13,0040,020,[๔๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธ- | |
| 13,0040,021,เจ้าพระนามว่าวิปัสสี พิจารณาเห็นดังนี้ พระทัยก็น้อมไปเพื่อความขวนขวาย | |
| 13,0040,022,น้อย มิได้น้อมไปเพื่อจะทรงแสดงธรรม. | |