|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
15,0032,001,มีอายุยืน มีอันไม่แปรผันเป็นธรรมดา จักตั้งอยู่เที่ยงเสมอไปเช่นนั้นที
|
|
15,0032,002,เดียว. ส่วนพวกเราเหล่า <B>มโนปโทสิกะ</B> มัวเพ่งโทษกันและกันเกินควร
|
|
15,0032,003,เมื่อมัวเพ่งโทษกันละกันเกินควร ก็คิดมุ่งร้ายกันและกัน จึงพากันลำ-
|
|
15,0032,004,บากกาย ลำบากใจ พวกเราจึงพากันจุติจากชั้นนั้น เป็นผู้ไม่เที่ยง ไม่
|
|
15,0032,005,ยั่งยืน ไม่คงทน มีอายุน้อย ยังต้องจุติมาเป็นอย่างนี้. ก็พวกท่านบัญญัติสิ่ง
|
|
15,0032,006,ที่โลกสมมติว่าเลิศ ว่ามีมูลมาแต่เทวดาเหล่า <B>มโนปโทสิกะ</B> ตามลัทธิ
|
|
15,0032,007,อาจารย์ มีแบบเช่นนี้ หรือมิใช่. สมณพราหมณ์เหล่านั้นตอบอย่างนี้ว่า
|
|
15,0032,008,ท่านโคดม พวกข้าพเจ้าได้ทราบมาดังที่ท่านโคดมได้กล่าวมานี้แล. ภัคควะ
|
|
15,0032,009,เราย่อมทราบชัดสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ทั้งรู้ชัดยิ่งกว่านั้น แต่เราไม่ยึดมั่น
|
|
15,0032,010,ความรู้ชัดนั้นด้วย เมื่อไม่ยึดมั่น จึงทราบความดับเฉพาะตน ฉะนั้น
|
|
15,0032,011,ตถาคตจึงไม่ถึงทุกข์.
|
|
15,0032,012,<H1>กถาว่าด้วยมีความเห็นว่าเกิดขึ้นลอย ๆ</H1>
|
|
15,0032,013,[๑๖] <B>ดูก่อนภัคควะ</B> มีสมณพราหมณ์พวกหนึ่ง บัญญัติสิ่งที่
|
|
15,0032,014,โลกสมมติว่าเลิศ ถือกันว่าเกิดขึ้นลอย ๆ ตามลัทธิอาจารย์ เราจึงเข้าไป
|
|
15,0032,015,ถามเขาอย่างนี้ว่า ทราบว่า ท่านทั้งหลายบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ถือ
|
|
15,0032,016,กันว่าเกิดขึ้นลอย ๆ ตามลัทธิอาจารย์จริงหรือ. สมณพราหมณ์เหล่านั้น
|
|
15,0032,017,ถูกเราถามอย่างนี้แล้ว ยืนยันว่าเป็นเช่นนั้น เราจึงถามต่อไปว่า พวก
|
|
15,0032,018,ท่านบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ถือกันว่าเกิดขึ้นลอย ๆ ตามลัทธิอาจารย์
|
|
15,0032,019,มีแบบอย่างไร. สมณพราหมณ์เหล่านั้นถูกเราถามอย่างนี้แล้ว ก็ตอบไม่
|
|
15,0032,020,ถูก เมื่อตอบไม่ถูกจึงย้อนถามเรา เราถูกถามแล้ว จึงพยากรณ์ว่า
|
|
15,0032,021,เธอทั้งหลาย มีเทวดาเหล่าอสัญญีสัตว์ ก็แลเทวดาเหล่านั้นย่อม
|
|
15,0032,022,จุติจากชั้นนั้น เพราะความเกิดขึ้นแห่งสัญญา. ดูก่อนเธอทั้งหลาย ก็
|
|
15,0032,023,เป็นฐานะที่จะมีได้ผล ที่สัตว์ผู้ใดผู้หนึ่งจุติจากชั้นนั้นแล้วมาเป็นอย่างนี้
|
|
|