| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 15,0047,001,ได้ยินว่า ท่านกล่าวคำเช่นนี้หรือ. เขาตอบว่า ใช่ เรากล่าว. สุนักขัตตะ | |
| 15,0047,002,กล่าวว่า เมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านอย่าคิด อย่ากลัวเลย ท่านเป็นผู้ ที่คุ้นเคย | |
| 15,0047,003,จงพูดอย่างนี้ร่ำไป ข้าพเจ้าเป็นอุปัฏฐากของพระสมณโคดม ย่อมทราบ | |
| 15,0047,004,วิสัยของพระองค์ พระสมณโคดม จักไม่สามารถทำปาฏิหาริย์กับท่านได้ | |
| 15,0047,005,เราจักบอกแก่พระสมณโคดมให้เกิดความกลัว จักพาพระองค์ไปที่อื่น ท่าน | |
| 15,0047,006,อย่ากลัวไปเลย ได้ปลอบโยนอเจลกปาฎิกบุตรจนเบาใจ ไปสำนักพระผู้มี | |
| 15,0047,007,พระภาคเจ้าแล้ว ด้วยเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า <B>เยนาหํ เตนุปสงฺกมิ.</B> | |
| 15,0047,008,ในคำว่า <B>ตํ วาจํ</B> เป็นต้นนั้น ความว่า <B>อเจลกปาฏิกบุตร</B> เมื่อ | |
| 15,0047,009,กล่าวว่า ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นพระพุทธเจ้าเลย ได้เที่ยวพูดว่า ข้าพเจ้าเป็น | |
| 15,0047,010,พระพุทธเจ้า ได้กล่าวถ้อยคำไม่จริงเลย ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นพระพุทธเจ้า | |
| 15,0047,011,เลย ชื่อว่าละวาจานั้น <B>อเจลกชื่อว่าปาฏิกบุตร</B> นั่งคิดในที่ลับตาคน | |
| 15,0047,012,คิดว่า ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นพระพุทธเจ้าเลยตลอดกาลนั้น ได้เที่ยวพูดว่า | |
| 15,0047,013,ข้าพเจ้าเป็นพระพุทธเจ้า จำเดิมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปข้าพเจ้ามิได้เป็น | |
| 15,0047,014,พระพุทธเจ้า ชื่อว่าละความคิดนั้น <B>ปาฏิกบุตร</B> เมื่อละความคิดว่า | |
| 15,0047,015,ข้าพเจ้ามิได้เป็นพระพุทธเจ้าแต่ได้ยึดถือทิฏฐิชั่วว่าข้าพเจ้าเป็นพระพุทธ- | |
| 15,0047,016,เจ้าเที่ยวไปตลอดกาลเท่านี้ ข้าพเจ้าละทิฏฐินี้จำเดิมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป | |
| 15,0047,017,ชื่อว่าสละทิฏฐินั้น แต่ปาฏิกบุตรไม่ทำอย่างนี้ ท่านจึงกล่าวว่าไม่ละวาจา | |
| 15,0047,018,นั้น ไม่ละความคิดนั้น ไม่สละทิฏฐินั้น. บทว่า <B>วิปเตยฺย</B> คือ ศีรษะ | |
| 15,0047,019,ของเขา พึงหลุดจากคอเหมือนผลตาลสุกหลุดจากขั้ว หรือพึงแตกเจ็ด | |
| 15,0047,020,เสียง. | |
| 15,0047,021,บทว่า <B>รกฺขเตตํ</B> ได้แก่ จงทรงรักษาพระวาจานั้น. บทว่า | |
| 15,0047,022,<B>เอกํเสน</B> คือโดยนิปปริยาย. บทว่า <B>โอธาริตา</B> แปลว่า กล่าวแล้ว. คำ | |
| 15,0047,023,ว่า <B>อเจโล จ ภนฺเต ปาฏิกปุตฺโต</B> ความว่า ถ้า <B>อเจลกปาฏิกบุตร</B> | |
| 15,0047,024,กล่าวแล้วโดยวาจาแก่พระผู้มีพระภาคเจ้าโดยส่วนเดียวด้วย ประการฉะนี้. | |