| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 15,0050,001,ทรงอธิษฐานว่า ขอแผ่นหินที่นั่งจงติดกับสรีระของเขาพร้อมกับจิตที่อธิษ- | |
| 15,0050,002,ฐานที่นั่งนั้นได้ติดกับสรีระของเขา. อเจลกปาฏิกบุตรนั้น ได้เป็นเหมือน | |
| 15,0050,003,ถูกผูกด้วยเครื่องผูกคือโซ่ตรวนใหญ่และเหมือนถูกตัดเท้าฉะนั้น. บทว่า | |
| 15,0050,004,<B>อสฺโสสิ</B> ความว่า พวกบริษัทพากันแสวงหา <B>อเจลกชื่อปาฏิกบุตร</B> ข้างโน้น | |
| 15,0050,005,และข้างนี้ เมื่อถูกบุรุษคนใดคนหนึ่งผู้ติดตามรอยเท้าของอเจลกชื่อปาฏิก- | |
| 15,0050,006,บุตร รู้ที่นั่งมาแล้ว ถามว่า พวกท่านแสวงหาใคร ต่างพากันตอบว่า <B>อเจลก- | |
| 15,0050,007,ชื่อปาฏิกบุตร</B> ได้ฟังวาจาที่บุรุษนั้นตอบว่า อเจลกชื่อปาฏิกบุตร นั้น | |
| 15,0050,008,นั่งอยู่ในอารามปริพาชกชื่อว่า <B>ติณฑุกขาณุ.</B> บทว่า สํ<B> สปฺปติ</B> ได้แก่ | |
| 15,0050,009,ซบศีรษะ คืออยู่ในอารามนั้นนั่นเอง. ตะโพก ท่านเรียกว่า ปาวฬะ. | |
| 15,0050,010,บทว่า <B>ปราภูตรูโป</B> ได้แก่ เป็นผู้แพ้แล้ว คือฉิบหายแล้ว. | |
| 15,0050,011,บทว่า <B>โคยุเคหิ</B> ความว่า ด้วยคู่เทียมแล้วด้วยโคจำนวนร้อย | |
| 15,0050,012,หรือจำนวนพัน. บทว่า <B>อาวิญฺเชยฺยาม</B> แปลว่า พึงลากมา. บทว่า | |
| 15,0050,013,<B>ฉิชฺเชรุํ</B> ได้แก่ พึงขาดออกหรือ <B>อเจลกชื่อปาฏิกบุตร</B> พึงขาดออก | |
| 15,0050,014,ในที่ผูก. | |
| 15,0050,015,บทว่า <B>ทารุปตฺติกนฺเตวาสี</B> ได้แก่ ผู้เป็นศิษย์แห่งช่างกลึง- | |
| 15,0050,016,ไม้. ได้สดับว่า ศิษย์ช่างกลึงไม้นั้น ได้มีความคิดว่า จงยกปาฏิหาริย์ไว้ | |
| 15,0050,017,ก่อน พระสมณโคดมกล่าวว่า <B>อเจลกชื่อว่าปาฏิกบุตร</B> จักไม่ลุกขึ้นแม้ | |
| 15,0050,018,จากอาสนะ เอาเถอะเราจักไปให้ปาฏิกบุตรนั้นลุกขึ้นจากอาสนะด้วย | |
| 15,0050,019,อุบายอย่างใดอย่างหนึ่ง ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ พระสมณโคดมก็จักแพ้ | |
| 15,0050,020,เพราะฉะนั้น ศิษย์ช่างกลึงไม้จึงกล่าวอย่างนี้. บทว่า สีหสฺส ความว่า | |
| 15,0050,021,พญาสีหมิคราช มี ๔ ชนิด คือ <B>พญาสีหติณราช พญาสีหกาฬราช | |
| 15,0050,022,พญาสีหปัณฑุราช</B> และ <B>พญาสีหเกสรราช.</B> บรรดาพญาสีหราช | |
| 15,0050,023,เหล่านั้น <B>พญาสีหเกสรราช</B> ได้ถึงความเป็นสัตว์เลิศ. ในที่นี้ | |