| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 16,0049,001,เหยียบพระบาทเสมอกันบนพื้น. ในบททั้งหลายนั้น บทว่า <B>ทุกส่วนคือ | |
| 16,0049,002,มีทุกแห่ง</B> อธิบายว่า พระมหาบุรุษไม่ทรงจดครั้งแรกโดยส่วนหนึ่ง ไม่ | |
| 16,0049,003,ทรงจดภายหลังโดยส่วนหนึ่ง ทรงจดพื้นด้วยฝ่าพระบาททุกส่วนเสมอกัน | |
| 16,0049,004,ทรงยกขึ้นเสมอกัน. ก็แม้หากว่า พระตถาคตจะทรงย่างยกพระบาทด้วย | |
| 16,0049,005,พระดำริว่า เราจักเหยียบเหวหลายร้อยชั่วคน ทันใดนั้นเองที่ลุ่มก็จะสูงขึ้น | |
| 16,0049,006,เป็นที่เสมอกับแผ่นดินเหมือนเบ้าทองเต็มด้วยลมฉะนั้น. พระตถาคตจะเข้า | |
| 16,0049,007,ไปแม้สู่ที่สูงในภายใน เมื่อยกพระบาทขึ้นด้วยทรงพระดำริว่า เราจักเหยียบ | |
| 16,0049,008,ในที่ไกล ภูเขาแม้ประมาณเท่าเขาพระสิเนรุน้อมลงมาใกล้พระบาทเหมือน | |
| 16,0049,009,ยอดหวายที่ถูกลนไฟ ฉะนั้น เป็นความจริงอย่างนั้น เมื่อพระตถาคตทรงยก | |
| 16,0049,010,พระบาทด้วยทรงพระดำริว่า เราจักทำปาฏิหาริย์เหยียบภูเขายุคนธร ภูเขา | |
| 16,0049,011,จะน้อมลงมาใกล้พระบาท พระองค์ก็เหยียบภูเขานั้น แล้วเหยียบถึงภพ | |
| 16,0049,012,ดาวดึงส์ด้วยพระบาทที่สอง ที่ซึ่งจักรลักษณะควรประดิษฐานไม่อาจจะเป็น | |
| 16,0049,013,ที่ไม่เรียบ ตอ หนาม กรวด กระเบื้อง อุจจาระ ปัสสาวะ น้ำลาย น้ำมูก | |
| 16,0049,014,เป็นต้น หรือของที่มีแต่ก่อน. หลีกไปหมด หรือหายเข้าไปยังแผ่นดินใน | |
| 16,0049,015,ที่นั้นๆ ทั้งหมด. | |
| 16,0049,016,จริงอยู่ มหาปฐพีนี้มีพื้นเสมอดาระดาดไปด้วยดอกไม้แรกแย้ม ย่อม | |
| 16,0049,017,มีขึ้นด้วยศีลเดช ด้วยบุญญเดช ด้วยธรรมเดช ด้วยอานุภาพแห่งทศบารมี | |
| 16,0049,018,ของพระตถาคต. บทว่า <B>มีสาครเป็นขอบเขต</B> คือสาครสีมา อธิบายว่า | |
| 16,0049,019,ก็เมื่อพระมหาบุรุษทรงครองราชสมบัติ ต้นไม้ก็ดี ภูเขาก็ดี แม่น้ำก็ดี | |
| 16,0049,020,ในระหว่างมิได้เป็นเขต มหาสมุทรนั่นแหละเป็นเขต เพราะฉะนั้น ท่านจึง | |
| 16,0049,021,กล่าวว่า มีสาครเป็นขอบเขต บทว่า <B>มิได้มีเสาเขื่อน มิได้มีนิมิต</B> ไม่มี | |