| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0029,001,จริงอย่างนั้น <B>สมย</B> ศัพท์นั้น มีความ<B>พร้อมเพรียง</B>เป็นอรรถ | |
| 17,0029,002,ในประโยคเป็นต้นอย่างนี้ว่า ชื่อแม้ไฉน ในวันพรุ่งนี้ พวกเราอาศัย | |
| 17,0029,003,กาลสมัย (ที่เหมาะ) พึงเข้าไปหา ดังนี้. มี<B>ขณะ</B>เกินอรรถ ในประโยค | |
| 17,0029,004,เป็นต้นว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แล. ขณะ และสมัยหนึ่ง ย่อมมี | |
| 17,0029,005,เพื่ออยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ดังนี้ มี<B>กาละ</B>เป็นอรรถ ในประโยค | |
| 17,0029,006,เป็นต้นว่า เวลาร้อน เวลาเร่าร้อน ดังนี้. มี<B>การประชุม</B>เป็นอรรถ ใน | |
| 17,0029,007,ประโยคเป็นต้นว่า ประชุมใหญ่ ในป่าใหญ่ มีเหตุเป็นอรรถ ในประโยค | |
| 17,0029,008,"เป็นต้นว่า ดูก่อน<B>ภัททาลิ</B> แม้เหตุแลท่านไม่ได้แทงตลอด, <B>พระผู้มี-" | |
| 17,0029,009,พระภาคเจ้า</B>แลประทับอยู่ใน<B>กรุงสาวัตถี</B> แม้<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>จักรู้จัก | |
| 17,0029,010,เราว่า ภิกษุชื่อว่า<B>ภัททาลิ</B> ไม่ทำการศึกษาในพระศาสนาของพระศาสดา | |
| 17,0029,011,ใช้บริบูรณ์ ดูก่อน<B>ภัททาลิ</B> เหตุแม้นี้แล อันท่านยังไม่ได้แทงตลอด | |
| 17,0029,012,ดังนี้. มี<B>ทิฏฐิ</B>เป็นอรรถ ในประโยคเป็นต้นว่า ก็โดยสมัยนั้นแล ปริพาชก | |
| 17,0029,013,ชื่อ <B>อุคคาหมานะ</B> เป็นบุตรของ <B>สมณมุณฑิกา</B> อาศัยอยู่ในสวน | |
| 17,0029,014,ดอกมะลิ ที่มีศาลาหลังเดียวเป็นที่สอนลัทธิ หนาแน่นด้วยต้นมะพลับ. | |
| 17,0029,015,มี<B>ีการได้เฉพาะ</B>เป็นอรรถ ในประโยคเป็นต้นว่า | |
| 17,0029,016,<B>นักปราชญ์ท่านเรียกว่า บัณฑิต เพราะได้รับ | |
| 17,0029,017,ประโยชน์ทั้งในปัจจุบันและสัมปรายภพ.</B> | |
| 17,0029,018,มี<B>การละ</B>เป็นอรรถ ในประโยคเป็นต้นว่า ได้กระทำที่สุดแห่งทุกข์ เพราะ | |
| 17,0029,019,ละมานะได้โดยชอบ. มี<B>การแทงตลอด</B>เป็นอรรถ ในประโยคเป็นต้นว่า | |
| 17,0029,020,ทุกข์ มีอรรถว่า เบียดเบียน ถูกปรุงแต่ง ทำให้เร่าร้อนแปรปรวน และมี | |
| 17,0029,021,อรรถว่า ควรกำหนดรู้. | |
| 17,0029,022,แต่ในที่นี้ <B>สมย</B>ศัพท์นั้น มี<B>กาละ</B>เป็นอรรถ เพราะเหตุนั้น ท่าน | |