| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0035,001,ว่า <B>อิเม จ ภิกฺขเว</B> เป็นต้น. คำทั้งหลายมีนิทานเป็นต้น ในบททั้งหลาย | |
| 18,0035,002,มีว่า <B>กึนิทานา</B> เป็นต้นในบทนั้น. ทั้งหมดเทียวเป็นไวพจน์ของการณ์ จริงอยู่ | |
| 18,0035,003,การณ์ย่อมมอบให้ซึ่งผล เหมือนส่งให้ว่า เอาเถอะ ท่านทั้งหลายจงถือเอาผลนั้น | |
| 18,0035,004,เพราะฉะนั้น จึงเรียกว่านิทาน. เพราะนิทานนั้น ย่อมเกิด ตั้งขึ้น ผลิตออกจาก | |
| 18,0035,005,การณ์นั้น เพราะฉะนั้น จึงเรียกว่า สมุทัย ชาติ ปภวะ. ก็เนื้อความแห่งบทใน | |
| 18,0035,006,ที่นี้ ดังนี้. อะไรเป็นต้นเหตุแห่งอุปาทานเหล่านั้น เพราะฉะนั้น อุปาทาน | |
| 18,0035,007,เหล่านั้นมีอะไรเป็นต้นเหตุ. อะไรเป็นเหตุเกิดแห่งอุปาทานเหล่านั้น เพราะ | |
| 18,0035,008,ฉะนั้น อุปาทานเหล่านั้น มีอะไรเป็นเหตุเกิด. อะไรเป็นกำเนิดของอุปทาน | |
| 18,0035,009,เหล่านั้น เพราะฉะนั้น อุปาทานเหล่านั้น มีอะไรเป็นกำเนิด. อะไรเป็นแดน | |
| 18,0035,010,เกิดของอุปทานเหล่านั้น เพราะฉะนั้น อุปทานเหล่านั้น มีอะไรเป็นแดนเกิด. | |
| 18,0035,011,ก็เพราะตัณหาเป็นต้นเหตุ เป็นเหตุเกิด เป็นกำเนิดและเป็นแดนเกิดของอุปา- | |
| 18,0035,012,ทานเหล่านั้น โดยเนื้อความตามที่กล่าวแล้ว เพราะฉะนั้น จึงตรัสว่า มี | |
| 18,0035,013,ตัณหาเป็นต้นเหตุ ดังนี้เป็นต้น . พึงทราบเนื้อความในบททั้งปวงอย่างนี้ ก็. | |
| 18,0035,014,เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงรู้ปัจจัยแห่งอุปาทานอย่างเดียวเท่านั้น หามิได้ | |
| 18,0035,015,ย่อมทรงรู้ถึงปัจจัยของตัณหาซึ่งเป็นปัจจัยแห่งอุปาทานด้วย ของธรรมทั้งหลาย | |
| 18,0035,016,มีเวทนาเป็นต้น ซึ่งมีตัณหาเป็นต้นเป็นปัจจัยด้วย เพราะฉะนั้น จึงตรัสว่า | |
| 18,0035,017,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ตัณหานี้ ดังนี้เป็นอาทิ. บทว่า <B>ยโต จ โข</B> ได้แก่ | |
| 18,0035,018,ในกาลใด. บทว่า <B>อวิชฺชา ปหีนา โหติ</B> ความว่า อวิชชาซึ่งเป็นราก | |
| 18,0035,019,เหง้าของวัฏฏะ เป็นอันละเเล้วด้วยอนุปปาทนิโรธ. บทว่า <B>วิชฺชา อุปฺปนฺนา</B> | |
| 18,0035,020,ได้แก่ วิชชาคืออรหัตมรรคเกิดขึ้นแล้ว. บทว่า <B>โส อวิชฺชาวิราคา วิชฺ | |
| 18,0035,021,ชุปฺปาทา</B> ความว่า ภิกษุนั้น เพราะความที่อวิชชาละได้แล้ว และเพราะ | |
| 18,0035,022,ความที่วิชชาเกิดขึ้นแล้ว ย่อมไม่ถือมั่นกามูปาทาน บทว่า <B>เนว กามูปาทานํ | |
| 18,0035,023,อุปาทิยติ</B> ความว่าย่อมไม่ถือมั่น คือ ไม่เข้าสู่กามูปาทาน ย่อมไม่ถือมั่น | |