| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0023,001,เสียงดังด้วยอานุภาพแห่งยักษ์ เปล่งวาจานั้นครอบแคว้นวัชชีทั้งสิ้น. | |
| 19,0023,002,เพราะเหตุนั้น ภุมมเทวดาที่สถิตอยู่ที่ต้นไม้และภูเขาเป็นต้นเหล่านั้นๆ | |
| 19,0023,003,ได้ยินเสียงของยักษ์นั้น. ท่านหมายเอาข้อนั้น กล่าวว่า <B>สทฺทํ สุตฺวา</B> ดังนี้. | |
| 19,0023,004,บทว่า <B>อนุสฺสาเวสุํ</B> ได้แก่ ได้ยินเสียงดังแล้ว ป่าวร้องไป. ในบททั้งปวงมีนัยนี้ | |
| 19,0023,005,บทว่า <B>ยาว พฺรหฺมโลกา</B> ได้แก่ จนถึงอกนิฏฐพรหมโลก. บทว่า <B>ตญฺเจปิ | |
| 19,0023,006,กุลํ</B> ความว่า พึงทราบเนื้อความในบททั้งปวงอย่างนี้ว่า กุลบุตรเหล่านี้ออก | |
| 19,0023,007,จากตระกูลของเราบวชแล้ว มีศีล มีคุณ ถึงพร้อมด้วยอาจาระ มีกัลยาณ- | |
| 19,0023,008,ธรรมอย่างนี้ ถ้าตระกูลนั้น มีจิตเลื่อมใส พึงระลึกถึงกุลบุตรทั้ง ๓ เหล่านั้น | |
| 19,0023,009,อย่างนี้. พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงจบพระธรรมเทศนาด้วยอนุสนธิ ด้วย | |
| 19,0023,010,ประการฉะนี้แล. | |
| 19,0023,011,<I>จบอรรถกถาจูฬโคสิงคสาลสูตรที่ ๑.</I> | |