| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0043,001,๒ อย่างนั้น. ครั้งนั้น ป่าโคสิงคสาลวัน มีดอกบานสะพรั่ง กลิ่นดอกไม้หอม | |
| 19,0043,002,ฟุ้ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า บุคคลเลิศในโลกนี้พร้อมทั้งเทวโลก ประทับอยู่ | |
| 19,0043,003,กับพวกภิกษุผู้มีชื่อเสียงประมาณสามหมื่นรูป.ท่านหมายเอาป่านนั้น จึงกล่าว | |
| 19,0043,004,ว่า ดูก่อนอานนท์ ผู้มีอายุ ป่าโคสิงคสาลวันเป็นสถานที่น่ารื่นรมย์ดังนี้. | |
| 19,0043,005,บทว่า <B>โทสินา รตฺติ</B> คือปราศจากโทษ มีอธิบายว่า เว้นจากความมืด | |
| 19,0043,006,มัว เหล่านี้คือ หมอก เมฆ ควัน ธุลี ราหู. บทว่า <B>สพฺพผาลิผุลฺลา</B> ความ | |
| 19,0043,007,ว่า สาละมีดอกบานในที่ทุกแห่งตั้งแต่โคนจนถึงยอด ชื่อว่าที่ยังไม่บานแล้ว | |
| 19,0043,008,ย่อมไม่มี. บทว่า <B>ทิพฺพา มญฺเ คนฺธา สมฺปวนฺติ</B> ความว่า กลิ่นหอมเป็น | |
| 19,0043,009,ของทิพย์ ย่อมฟุ้งตลบทั่วไปเหมือนกลิ่นหอมของดอกมณฑารพ ทอง | |
| 19,0043,010,กวาว แคฝอย และผงไม้จันทน์ มีอธิบายว่า ย่อมฟุ้งไป เหมือนสถานที่ชื่นชอบ | |
| 19,0043,011,ของท้าวสักกะ. สุยาม สันดุสิต นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัดดี และท้าว | |
| 19,0043,012,มหาพรหม. บทว่า <B>กถํ รูเปน อาวุโส อานนฺท</B> ความว่า พระอานนทเถระเป็น | |
| 19,0043,013,สังฆนวกะแห่งพระเถระ ๕ รูปนั้น. ถามว่า เพราะเหตุไร พระเถระจึงถาม | |
| 19,0043,014,ข้อนั้นก่อน. ตอบว่า เพราะนับถือกัน. | |
| 19,0043,015,ก็พระเถระ ๒ รูปนั้นนับถือกันและกัน. พระสารีบุตรเถระคิดว่า | |
| 19,0043,016,พระอานนทเถระอุปัฏฐากพระศาสนาซึ่งเราควรทำดังนี้ ได้นับถือพระ | |
| 19,0043,017,อานนทเถระ. พระอานนทเถระคิดว่า พระสารีบุตรเถระเป็นยอดสาวกของ | |
| 19,0043,018,พระผู้มีพระภาคเจ้าดังนี้ ได้นับถือพระสารีบุตรเถระ. ท่านให้ทารกในตระ | |
| 19,0043,019,กูลบรรพชาแล้ว ให้ถืออุปัชฌาย์ในสำนักของพระสารีบุตรเถระ. แม้พระ | |
| 19,0043,020,สารีบุตรเถระก็ได้ทำนั้นเหมือนกัน. ภิกษุที่องค์หนึ่งให้บาตรและจีวรของ | |
| 19,0043,021,ตนให้บรรพชาแล้ว ให้อีกองค์หนึ่งเป็นอุปัชฌาย์ประมาณ ๕๐๐ รูป ท่าน | |
| 19,0043,022,พระอานนท์ได้จีวรเป็นต้นที่ประณีตแล้วถวายพระเถระเท่านั้น ได้ยิน | |
| 19,0043,023,ว่า พราหมณ์คนหนึ่งคิดว่า การบูชาพุทธรัตนะและสังฆรัตนะยังปรากฏ | |
| 19,0043,024,ชื่อว่าการบูชา ธัมมรัตนะ จะเป็นอย่างไรหนอ. เขาจึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระ | |