| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0016,001,โวหารที่ตนเรียนแล้ว ในพราหมณสกุล เพราะยังมีญาณไม่แก่กล้าแล้ว จึง | |
| 21,0016,002,กล่าวอย่างนั้น. บทว่า <B>โสตฺติสินานํ</B> ได้แก่ ผงบดที่ทำไว้สำหรับอาบน้ำ. | |
| 21,0016,003,ที่เคล้าจุณหินสีดังพลอยแดงกับต่างทำแล้วท่านเรียกว่า ผงบด. ซึ่งท่านหมายเอา | |
| 21,0016,004,กล่าวไว้ว่า <B>เตน โข ปน สมเยน ฉพฺพคฺคิยา ภิกฺขู กุรุวินฺทิยสุตฺติกาย | |
| 21,0016,005,นหายนฺติ</B><SUP>๑</SUP> ก็ครั้งนั้นแล ภิกษุฉัพพัคคีย์ อาบน้ำด้วยผงหินแดงสำหรับขัดสีตัว. | |
| 21,0016,006,สหายทั้งสองนั้นถือเอาผงหินแดงสำหรับขีดสีตัวนั้นไปขัดสีตัว. บทว่า <B>เอวํ | |
| 21,0016,007,สมฺม</B> ความว่า แม้ในปัจจุบันนี้ พวกมนุษย์ มิใครชวนว่า พวกเราไปไหว้ | |
| 21,0016,008,พระเจดีย์ ไปฟังธรรมกันเถอะ จะไม่กระทำความอุตสาหะ แต่ใคร ๆ ชวนว่า | |
| 21,0016,009,พวกเราไปดูฟ้อนรำขับร้องเป็นต้น กันเถอะ ดังนี้ จะรับคำด้วยการชักชวน | |
| 21,0016,010,เพียงครั้งเดียวฉันใด โชติปาละก็ฉันนั้นเหมือนกัน เมื่อฆฏิการะชวนว่า ไป | |
| 21,0016,011,อาบน้ำกันเถอะ ก็รับคำด้วยการชวนคำเดียว จึงตอบไปอย่างนั้น. | |
| 21,0016,012,บทว่า <B>โซติปาลํ มาณวํ อามนฺเตสิ</B> ความว่า ฆฏิการะช่างหม้อ | |
| 21,0016,013,อาบน้ำด้วยการบริหารอย่างดีที่ข้างหนึ่งแล้วขึ้นก่อนยืนรออยู่ เมื่อโชติปาละอาบ | |
| 21,0016,014,อยู่ด้วยการบริหารอย่างผู้มีอิสริยยศอันใหญ่ จนอาบเสร็จแล้วเรียก โชติปาละ | |
| 21,0016,015,ผู้นุ่งห่มแล้ว กำลังกระทำผมให้แห้งอยู่. ฆฏิการะเมื่อจะแนะนำจึงกล่าวว่า อยํ | |
| 21,0016,016,เพราะโชติปาละมาณพอยู่ใกล้กัน. | |
| 21,0016,017,บทว่า <B>โอวฏฺฎิกํ วินิเวเตฺวา</B> ความว่า พระโพธิสัตว์ผู้มีกำลังดุจ | |
| 21,0016,018,ช้างสารเอนไปหน่อยหนึ่งกล่าวว่า ถอยไปสหาย ให้ฆฏิการะช่างหม้อปล่อยการ | |
| 21,0016,019,จับที่จับไว้แล้ว. บทว่า <B>เกเสสุ ปรามสิตฺวา เอตทโวจ</B> ความว่า ได้ยิน | |
| 21,0016,020,ว่า ฆฏิการะนั้น ดำริว่า มาณพโชติปาละนี้ เป็นคนมีปัญญาเมื่อได้เห็นครั้งเดียว | |
| 21,0016,021,จักเลื่อมใสในการเห็นพระตถาคตด้วย จักเลื่อมใสในธรรมกถาด้วย ธรรมดา | |
| 21,0016,022,ผู้ที่เลื่อมใสแล้วจักอาจทำอาการที่ได้เลื่อมใส ชื่อว่า มิตรย่อมมีคุณประโยชน์ | |