| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0044,001,ดูก่อนท่านรัฐปาละ พวกเราก็ไปรบเอาชนบทนั้นมาครอบครองเสีย | |
| 21,0044,002,น่ะซิ. | |
| 21,0044,003,ดูก่อนมหาบพิตร เนื้อความนี้แล อันพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น | |
| 21,0044,004,ผู้ทรงรู้ทรงเห็น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงหมายถึงตรัสธัมมุทเทส | |
| 21,0044,005,ข้อที่สี่ว่า โลกพร่องอยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสแห่งตัณหา ที่อาตมภาพ | |
| 21,0044,006,รู้เห็นและได้ฟังแล้ว จึงออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต. | |
| 21,0044,007,ดูก่อนท่านรัฐปาละ น่าอัศจรรย์ ไม่เคยมีมาแล้ว ข้อว่า โลกพร่อง | |
| 21,0044,008,อยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสแห่งตัณหานี้ อันพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น | |
| 21,0044,009,ผู้ทรงรู้ทรงเห็น เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสดีแล้ว ท่านรัฐปาละ | |
| 21,0044,010,เป็นความจริง โลกพร่องอยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสแห่งตัณหา. | |
| 21,0044,011,[๔๕๑] ท่านรัฐปาละได้กล่าวคำนี้แล้ว ครั้นแล้ว ภายหลังได้กล่าว | |
| 21,0044,012,คาถาประพันธ์นี้อื่นอีกว่า | |
| 21,0044,013,<B>เราเห็นมนุษย์ทั้งหลายในโลก ที่เป็น | |
| 21,0044,014,ผู้มีทรัพย์ ได้ทรัพย์ แล้วย่อมไม่ให้เพราะ | |
| 21,0044,015,ความหลง โลภแล้วย่อมทำการสั่งสม | |
| 21,0044,016,ทรัพย์ และยังปรารถนากามทั้งหลายยิ่ง | |
| 21,0044,017,ขึ้นไป พระราชาทรงแผ่อำนาจชำนะ | |
| 21,0044,018,ตลอดแผ่นดิน ทรงครอบครองแผ่นดิน | |
| 21,0044,019,มีสาครเป็นที่สุด มิได้ทรงรู้จักอิ่มเพียงฝั่ง | |
| 21,0044,020,สมุทรข้างนี้ ยังทรงปรารถนาฝั่งสมุทร | |
| 21,0044,021,ข้างโน้นอีก พระราชาและมนุษย์เหล่าอื่น | |
| 21,0044,022,เป็นอันมาก ยังไม่สิ้นความทะเยอทะยาน | |
| 21,0044,023,ย่อมเข้าถึงความเป็นผู้พร่องอยู่ ละร่างกาย</B> | |