| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 21,0045,001,<B>ไปแท้ ความอิ่มด้วยกามย่อมไม่มีในโลก | |
| 21,0045,002,เลย อนึ่ง ญาติทั้งหลายพากันสยายผม | |
| 21,0045,003,คร่ำครวญถึงผู้นั้น พากันกล่าวว่าได้ตาย | |
| 21,0045,004,แล้วหนอ พวกญาตินำเอาผู้นั้นคลุมด้วย | |
| 21,0045,005,ผ้าไปยกขึ้นเชิงตะกอน แต่นั้นก็เผากัน | |
| 21,0045,006,ผู้นั้น เมื่อกำลังลูกเขาเผา ถูกแทงอยู่ด้วย | |
| 21,0045,007,หลาวมีแต่ผ้าผืนเดียว ละโภคสมบัติไป | |
| 21,0045,008,ญาติก็ดี มิตรก็ดี หรือสหายทั้งหลายเป็น | |
| 21,0045,009,ที่ต้านทานของบุคคลผู้จะตายไม่มี ทายาท | |
| 21,0045,010,ทั้งหลายก็ขนของเอาทรัพย์ของผู้นั้นไป ส่วน | |
| 21,0045,011,สัตว์ย่อมไปตามกรรมที่ทำไว้ ทรัพย์อะไร ๆ | |
| 21,0045,012,ย่อมติดตามคนตายไปไม่ได้ บุตร | |
| 21,0045,013,ภรรยา ทรัพย์และแว่นแคว้นก็เช่นนั้น | |
| 21,0045,014,บุคคลย่อมไม่ได้อายุยืนด้วยทรัพย์ และ | |
| 21,0045,015,ย่อมไม่กำจัดชราได้ด้วยทรัพย์ นักปราชญ์ | |
| 21,0045,016,ทั้งหลายกล่าวชีวิตนี้ ว่าน้อยนัก ว่าไม่ | |
| 21,0045,017,เที่ยง มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ทั้ง- | |
| 21,0045,018,คนมั่งมี ทั้งคนยากจน ย่อมกระทบผัสสะ | |
| 21,0045,019,ทั้งคนพาล ทั้งนักปราชญ์ ก็กระทบผัสสะ | |
| 21,0045,020,เหมือนกัน แต่คนพาล ย่อมนอนหวาดอยู่ | |
| 21,0045,021,เพราะความที่ตนเป็นพาล ส่วนนักปราชญ์ | |
| 21,0045,022,อันผัสสะถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว | |
| 21,0045,023,เพราะเหตุนั้นแล ปัญญาจึงประเสริฐกว่า</B> | |