|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
21,0047,001,<H1>อรรถกถารัฏฐปาลสูตร</H1>
|
|
21,0047,002,รัฏฐปาลสูตรเริ่มต้นว่า ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้:-
|
|
21,0047,003,พึงทราบวินิจฉัยในรัฏฐปาลสูตรนั้น ดังต่อไปนี้ บทว่า <B>ถุลฺลโกฏฺิติ</B>
|
|
21,0047,004,ได้แก่ แน่นยุ้ง คือ เต็มเปี่ยมเรือนยุ้ง. ได้ยินว่า ชนบทนั้น มีข้าวกล้าเป็น
|
|
21,0047,005,นิตย์ คือ เมล็ดข้าวออกไปเข้าลานทุกเมื่อ. ด้วยเหตุนั้น ในนิคมนั้น ยุ้งทั้ง
|
|
21,0047,006,หลายจึงเต็มอยู่เป็นนิตย์ เพราะฉะนั้น ชนบทนั้นจึงนับได้ว่า ถุลลโกฏฐิตะ
|
|
21,0047,007,แปลว่า มีข้าวแน่นยุ้งทีเดียว. เหตุไร ท่านพระรัฐปาล จึงชื่อว่า รัฐปาละ.
|
|
21,0047,008,ที่ชื่อว่า รัฐปาละ เพราะเป็นผู้สามารถ ดำรงรักษารัฐที่แบ่งแยกได้. ถามว่า
|
|
21,0047,009,ชื่อของท่านพระรัฐปาละนั้น เกิดขึ้น เมื่อไร. ตอบว่า เมื่อครั้งพระสัมมา
|
|
21,0047,010,สัมพุทธเจ้าพระนามว่า ปทุมุตตระ.
|
|
21,0047,011,"จริงอยู่ ปลาย ๑๐๐,๐๐๐ กัป ก่อนแต่กัปนี้ มนุษย์มีอายุ ๑๐๐,๐๐๐ ปี"
|
|
21,0047,012,"พระศาสดาพระนามว่า ปทุมุตตระ อุบัติขึ้น มีภิกษุ ๑๐๐,๐๐๐ รูปเป็นบริวาร"
|
|
21,0047,013,เสด็จจาริก เพื่อโปรดโลกที่ท่านหมายเอากล่าวไว้ว่า
|
|
21,0047,014,<B>พระศาสดา พระนามว่า ปทุมุตตระ
|
|
21,0047,015,มีพระชนก พระนามว่า พระเจ้าอานันทะ
|
|
21,0047,016,พระชนนีพระนามว่า พระนางสุชาดา ณ
|
|
21,0047,017,นคร หงสวดี.</B>
|
|
21,0047,018,ครั้น พระปทุมุตตรพุทธเจ้า ยังไม่ทรงอุบัติ. กุฏุมพีสองคนแห่งกรุงหงสวดี
|
|
21,0047,019,มีศรัทธาเลื่อมใส ทั้งโรงทานสำหรับคนเข็ญใจ คนเดินทางและยาจกเป็นต้น.
|
|
21,0047,020,ครั้งนั้น ดาบส ๕๐๐ ตน ผู้อยู่ในภูเขา มาถึงกรุงหงสวดี. คนทั้งสองนั้น ก็
|
|
21,0047,021,แบ่งดาบส คนละครึ่งบำรุงกัน. ดาบสทั้งหลาย อยู่ชั่วเวลานิดหน่อย ก็กลับ
|
|
|